امروزه کاربردهای درمانی سلول های پروژنیتور/ بنیادی هماتوپویئتیک (hspcs) به اثبات رسیده است. از طرفی خون بندناف که یکی از منابع تامین این سلول هاست بدلیل تعداد کم این سلول ها با محدودیت کاربرد بالینی برای تمامی افراد مواجه است. در این مطالعه با طراحی سیستم میکروفلوییدی و پوشش میکروکانال های آن با فیبرونکتین و pes سعی در تلفیق داربست های سه بعدی در میکروسازه جهت تزاید سلول ها در شرایط آزمایشگاهی و رفع این محدودیت نمودیم. این سیستم به جهت توانایی کنترل دقیق جریان مواد غذایی و دفعی ریز محیط سلولی، قادر است بسیاری از تعاملات شیمیایی و فیزیکی سلول ها با یکدیگر و ماتریکس خارج سلولی را فراهم می کند. تعداد 104×3 سلول tnc خون بندناف جداسازی شده با تکنیک macs پس از انتقال به روی نانوفیبرهای پوشش یافته در سیستم میکروفلوییدی برای 5 روز با جریان محیط کشت µl/h 3 کشت شد. قبل و بعد از کشت، تعداد سلول ها، تعداد سلول هایcd34+، کلنی زایی و قابلیت ltc-ic سلول ها همچنین بیان برخی از ژن های مربوط به لانه گزینی، تمایز و بقا و خودنوسازی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها حاکی از تزاید بیشتر سلول های cd34+ و افزایش قدرت کلنی زایی و قابلیت ltc-ic و همچنین افزایش بیان ژن های لانه گزینی، بقا و خودنوسازی در سلول های تکثیر شده روی pes نسبت به فیبرونکتین در سیستم میکروفلوییدی بود(0/05 >p value ). اما بیان ژن های تمایزی در سلول های تکثیر شده روی هر دو نانوفیبر کاهش داشت که معنی دار بود. در واقع pes در شرایط پرفیوژن با شبیه سازی محیط درون بدن باعث تزاید و بقا بهترسلول ها شد.