در سالیان اخیر تخته فیبر با دانسیته متوسط به شدت مورد استفاده قرار گرفته که حجم وسیعی از آن از طریق واردات تامین می شود. با این وجود به دلیل مصرف زیاد این فرآورده، سرمایه گذاران به سمت تولید این محصول در داخل کشور رفته و هم اکنون چند کارخانه در حال تولید می باشند. تخته های ساخته شده توسط سازندگان مختلف ( مواد خام و شرایط تولید متفاوت) عملکرد متفاوتی در مقابل سوراخکاری و نصب اتصالات در زمان تبدیل این فرآورده به محصولات جانبی از قبیل کابینت، مبلمان و ... از خود نشان می دهند. ضعف عملکرد مقاومتی لبه های تخته به علت چسبندگی داخلی کم، پایین بودن مدول گسیختگی و الاستیسیته، ضعف لایه مغزی و ... بوده که موجب عدم رضایت مصرف کنندگان این محصول می شود. از مهمترین علل این قبیل معایب، عملکرد ضعیف در زمان تولید این محصول از قبیل خصوصیات ماده مصرفی، درصد رزین، دانسیته تخته تولید شده و ... دانست. پژوهش در خصوص کنترل شرایط تولید جهت بهبود مقاومت لبه تخته فیبر با دانسیته متوسط ضروری به نظر می رسد. از مهمترین عوامل مرتبط در این خصوص، دانسیته نهایی تخته، درصد رزین مصرفی و طول الیاف مورد استفاده می باشد. این پژوهش در دو مرحله انجام گرفته است. ابتدا تأثیر دانسیته تخته، درصد رزین و طول الیاف بر ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی تخته بررسی شده و در مرحله دوم تأثیر این عوامل متغیر بر مقاومت لبه تخته فیبر مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان داد که بالاترین مقدار مدول خمشی، مدول الاستیسیته و چسبندگی داخلی مربوط به تخته هایی با بیشترین دانسیته، درصد رزین و طول الیاف مورد استفاده حاصل شده است. مقاومت به جذب آب و واکشیدگی ضخامت تحت تأثیر تغییرات دانسیته، درصد رزین و طول الیاف قرار گرفته است به طوریکه کمترین جذب آب مربوط به تخته هایی با کمترین دانسیته و بالاترین درصد رزین و طول الیاف اختصاص یافت. همچنین حداقل واکشیدگی ضخامت مربوط به کمترین دانسیته و بالاترین درصد رزین و طول الیاف می شود. افزایش دانسیته، کاهش مصرف رزین مصرفی و طول الیاف موجب افزایش جذب آب و واکشیدگی ضخامت تخته ها می شود. بیشترین مقادیر مقاومت نگهداری پیچ در سطح و لبه نیز در تخته هایی با بالاترین دانسیته، درصد رزین و طول الیاف به دست آمده است. در خصوص مقاومت لبه تخته فیبر با دانسیته متوسط بهترین نتیجه مربوط به تخته های با بالاترین دانسیته و درصد رزین و طول الیاف به دست آمده است.

در سالهای اخیر مصرف تخته فیبر با دانسیته متوسط (mdf) درایران بشدت رشد پیدا کرده است و تا کنون بخش عمده ورق خام و یا روکش شده این محصول از واردات تامین شده است. همچنین رونق استفاده از این فرآورده موجب سرمایه گذاری بیشتر برای تولید این محصول در داخل ایران شده است تا جاییکه هم اکنون 3 کارخانه جهت ساخت این محصول، مشغول به کار می باشند. در خط تولید تخته فیبر، مقدار قابل توجهی از اوراق تولیدی بعلت ضعف لایه مغزی، پایین بودن مدول گسیختگی و الاستیسیته، چسبندگی کم داخلی، لایه لایه شدن و تاب برداشتن برگشت خورده و قابلیت ارایه به بازارمصرف را دارا نمی باشند. یکی از مهمترین علل این قبیل معایب، عملکرد ضعیف حرارت در انتقال بین لایه های تخته در هنگام پرس داغ و نتیجتا تعامل ناقص آن با عوامل مهم و تأثیرگذار دیگر بر خصوصیات تخته همانند رطوبت موجود در الیاف، مدت زمان پرس و رزین بکار رفته می باشد. تحقیقات در استفاده از تکنولوژیها و موادجدید جهت کنترل هر چه بیشتر بر این مرحله حساس از تولید اوراق فشرده چوبی ضروری به نظر می رسد. در این میان نانوذرات فلزی بعلت خصوصیت خوب انتقال حرارت موردتوجه قرار گرفته است. از آن جمله نانو ذره اکسید روی است که با هدف انتقال بهتر و سریعتر حرارت در پروفیل کیک و در نتیجه استفاده از سطوح دمایی پایین تر و مدت زمان کمتر پرس به بافت تخته اضافه شد. این پژوهش که در دو مرحله انجام گرفته است، ابتدا تأثیر درصد نانوذرات اکسید روی بر سرعت انتقال حرارت در مرحله پرس گرم مورد ارزیابی قرارداده و در مرحله دوم تأثیر درصدنانو، سرعت بسته شدن دهانه پرس و درصد رطوبت کیک بر روی خواص فیزیکی و مکانیکی تخته ها را بررسی کرده است. نتایج حاصله نشان داد که استفاده از نانو ذرات بر روی سرعت انتقال حرارت در ضخامت کیک تأثیر مثبتی داشته و هرچه درصد نانو افزایش می یابد این خاصیت نیز بهبود می یابد، به طوریکه بیشترین سرعت انتقال حرارت مربوط به تخته های ساخته شده با بالاترین درصد نانو در این پژوهش می باشد. همچنین در یک مدت زمان مشابه، دمای مغز کیک در زمان کمتری به حد نمونه های شاهد می رسد. نتایج این بررسی نشان می دهد که بالاترین مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته مربوط به تخته هایی بود که با بیشترین درصدنانو، درصدرطوبت کیک و مدت زمان بسته شدن دهانه پرس ساخته شده اند. بیشترین مقدار چسبندگی داخلی مربوط به تخته های ساخته شده با بالاترین درصد نانو، درصد رطوبت کیک و مدت زمان بسته شدن دهانه پرس می باشد. مقاومت به جذب آب تخته ها بطور معنی داری تحت تأثیر میزان تغییرات درصدنانو قرارگرفت به طوریکه کمترین جذب آب متعلق به تخته هایی با بیشترین درصدنانو اختصاص یافت. همچنین کمترین میزان واکشیدگی ضخامت متعلق به تخته هایی بود که بیشترین درصدنانو، درصد رطوبت کیک و مدت زمان بسته شدن دهانه پرس را داشتند. کاهش مدت زمان بسته شدن دهانه پرس و درصدرطوبت کیک باعث افزایش جذب آب و واکشیدگی ضخامت تخته ها شد.