این پژوهش به بررسی تأثیر اجرای برنامه فلسفه برای کودکان بر رشد مهارت های زبانی (گوش دادن، گفتن، خواندن و نوشتن) دانش آموزان پایه سوم ابتدایی شهر بجنورد در سال تحصیلی 1392 – 1393 پرداخته و به روش نیمه تجربی و از طریق طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه شاهد انجام شده است. به این منظور، در مرحله نخست 204 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای برگزیده (103 پسر و 101 دختر) و در گروه های شاهد و آزمایش جای گرفتند (101 نفر در گروه آزمایش و 103 نفر در گروه کنترل). ابزار جمع آوری داده ها، آزمون مهارت های زبانیِ محقّق ساخته است. پژوهش حاضر مبتنی بر فرض تأثیرگذاری آموزش فلسفه برای کودکان بر رشد مهارت های زبانی دانش آموزان کلاس سوم ابتدایی است. یک کارگاه 22 جلسه ای (هفته ای دو جلسه) با کلاس داری به شیوه اجتماع پژوهشی تشکیل شده و از داستان فکری ماجراهای ساینا (قائدی و سلطانی، 1392) به عنوان محتوای آموزشی کارگاه بهره گرفته شده است. در نهایت، فرضیه آزمایی و تحلیل داده ها نشان داد که اجرای برنامه فلسفه برای کودکان بر رشد مهارت های زبانی دانش آموزان کلاس سوم دبستان تأثیر مثبت داشته است. همچنین یافته های این پژوهش نشان داد که در میزان تأثیرآموزش فلسفه به کودکان بر افزایش مهارت های زبانی در دو جنس(دختر و پسر) تفاوت آماری معناداری وجود ندارد.