یکی از شایع¬ترین موارد خرابی تصویر، مساله تاری است. اگر شی موجود در صحنه¬ در هنگام فرآیند تصویربرداری حرکت کند باعث می¬شود ناحیه¬ای از تصویر تار شود، این نوع خرابی تاری حرکتی محلی نامیده می¬شود. در صورتی که در کل تصویر فرآیند رفع تاری اعمال شود، آرتیفکت¬هایی به نواحی بدون تاری تصویر اعمال می¬شود، که لزوم استفاده از روش¬هایی برای تشخیص مکان تاری را نشان می¬دهد. در این پایان¬نامه از سه مشخصه برای تشخیص مکان تاری استفاده شده است. این مشخصه¬ها کپسترم، تبدیل کسینوسی گسسته و تجزیه مقادیر منفرد می¬باشند. هر یک از این سه مشخصه در مورد تاری یا عدم تاری بلاک به طور جداگانه تصمیم می گیرد. تصمیم-گیری نهایی در مورد مکان تاری به صورت پیکسل به پیکسل است. اگر حداقل دو مشخصه پیکسلی را تار تشخیص داده بودند، در تشخیص نهایی آن پیکسل تار در نظر گرفته می¬شود. بعد از اتمام فرآیند تشخیص، برای از بین بردن نقاط و ناحیه¬های کوچک بوجود آمده از عملگرهای مورفولوژی استفاده شده است. و سپس تصویر آماده شده با روش دیکانولوشن بینا و با دانش اولیه توزیع خلوت رفع تاری شده است. از مزایای این روش می¬توان به سرعت و عدم وجود تاثیرات بلاکی اشاره کرد.