داستان سرایی از زمان آفرینش آدم تا به امروز درهمه ی جوامع حضورداشته وخواهدداشت چرا که در طول تاریخ حوادثی وجود داشته که ذهن بشر را به خود مشغول ساخته ؛ و از همان آغاز ، بشر با کلام خیالین خود این وقایع را برای دیگران شرح می داده است و به این ترتیب اسطوره ها وقصه ها شکل گرفتند وادامه یافتند؛به گونه ای که امروزه بررسی ادبیات داستانی به عنوان دانشی معتبرشناخته شده است. داستان،سرگذشت،فرهنگ،سنت ها وعقایدسرزمین ها را به هم می شناساند واقوام گوناگون را درطول تاریخ ماندگار می کند،امروزه این نوع ادبی درابعاد گسترده ای دچارتغییر و تحول شده است چرا که انسان و دنیایش هر روزدرحال تغییراست. یکی از مباحثی که پیرامون داستان، امروزه رایج است، بررسی عناصر و سازه های داستانی است که ساختمان داستان را می سازد و ساختمانی محکم و ماندگاراست که سازه ها به درستی و زیبایی کنار هم چیده شده باشند و با بررسی همین سازه هاست که ارزش هراثر وسازنده اش روشن می گردد ودرجه ی آثار هم معین می شود، بدین منظور هدف ما در این رساله بررسی و تحلیل این عناصر در دورمان«روی ماه خداوندراببوس»و«سه گزارش کوتاه درباره ی نویدونگار» آثارمصطفی مستوراست تا ببینیم ایشان تاچه اندازه دراین مسیرموفق بوده اند وآیابه سبک ویژه ای دست یافته اندیاخیر؟اما طبق بررسی های صورت گرفته دریافتیم دو اثرمورد بررسی، هردواز داستان های رئالیستی معاصر هستند که عناصر و سازه های داستانی یعنی پیرنگ، شخصیت ، صحنه،درون مایه،زاویه ی دید،گفتگو،سبک،لحن و... درآنهابه درستی به کاررفته است.