بسیاری از داستان¬نویسان معاصر امروز ایران ، تحت تأثیر آثار نویسندگان معاصر غرب به نوشتن داستان پرداخته¬اند. در این میان ، عبّاس معروفی با نگاهی خلاقانه به خشم و هیاهوی فاکنر، همچون او انعکاس روحیات ، رنج¬ها و ذهن و زمان جامعه خویش را در رمان سمفونی مردگان به تصویر کشیده است. لیکن این انعکاس تنها واکنشی صرف و گزارش¬گونه نیست. هر دو اثر با در هم آمیختن این احساسات و به تصویر کشیدن درونیات آدمی ، عذاب وجدانها ، عشق ، عشق به سرزمین، جدال سنّت و مدرنیسم ، از بین رفتن ارزشهای اخلاقی انسان معاصر و با به کار¬گیری شیوه¬های نوین روایت¬پردازی به داستان های خود عمق بیشتری بخشیده اند. در این پایان¬نامه نشان خواهیم داد که استفاده از تکنیک¬های روایت¬پردازی، آن هم طبق الگوی روایت¬شناختی ژرار ژنت به خوبی در این داستان¬ها دیده می¬شود. همچنین نشان داده می¬شود که عامل زمان¬پریشی و بسامد مکرر در دو داستان (( خشم و هیاهو )) و (( سمفونی مردگان )) از اهمّیّت ویژه ای برخوردار است . در پایان با تطبیق دو رمان به تحلیل متن و حلّ مشکل پیچیدگی متن دو اثر بر اساس نظریه روایت شناختی ژرار ژنت پرداخته شده است .

اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری، ایران بویژه خراسان در نابسامانی و تشویش اوضاع سیاسی، جنگ های داخلی، تعدد روزافزون فرقه های مذهبی و نزاع بر سر حقانیت هر یک، به سر برده است. آشفتگی های سیاسی و مذهبی منجر به رواج ناامنی، فقر و غارت و دیگر نابسامانی های اجتماعی شده بود. میان ائمه و مشایخ متعصب و ریاکار، که هر یک در پی کسب قدرت و محبوبیت اند، هجویری، عارف پاک باخته ظهور می کند که با رفتار و گفتار محبت آمیز خود توام با تساهل و مردمداری و با تکیه بر علم و آگاهی خویش و با صبر و بردباری تاثیر شگرف بر مردمان آن عصر داشته و با کنش و رفتار و شیوه های تربیتی خاص خود بدور از هر گونه خصومت و خشونتی، با مردم جامعه رفتار کرده و ضد ارزشهای بسیاری را به ارزش مبدل کرده است. هجویری با طی مسافت های زیاد و سفرهای طولانی به سرزمین های اسلامی از محضر عارفان و صوفیان بزرگی بهره برده و با توجه به اهمیت تصوف و عرفان به عنوان یکی از نهادهای مذهبی جامعه، تاثیر شگرفی بر مردم به ویژه در جو حاکم آن عصر داشته است. این پژوهش کوشیده است تا با بهره گیری از روش اسنادی و بر اساس تحلیل گفتمان و محتوایی به تبیین رابطه علّی بین متن کتاب کشف المحجوب و سیاست، اجتماع، دین و ... پرداخته و با توجه به محتوای کتاب کشف المحجوب که بازتاب دهنده اوضاع سیاسی و اجتماعی جامعه اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری است، آن را بر اساس دیدگاه کنش اجتماعی جامعه شناختی بر مبنای ساختار اجتماع، فرهنگ، شخصیت هجویری مورد تحلیل و بررسی قرار دهد.

بررسی شعر پارسی ، بدون شناختِ قالبهای آن امکان پذیر نبوده و نیست . چرا که انواع شعر ، همچون خشتهای به کار رفته در یک بنا ، پایه ای اساسی آن می باشد. در این رساله به دو قالب غزل و قصیده که از نخستین انواع شعر پارسی اند و در آغاز یکی بوده اند پرداخته شده است ، با توجّه و تأمّل بر انقلاب ادبی نیما یوشیج.نکت? نهایی در این رساله ، دگرگونی ساختار این دو قالب است با پذیرش انقلاب ادبی نیما و آنچه که او در آثار منظوم و منثور خویش یاد آور آن بوده است . در این پژوهش غزل و قصید? حسین منزوی مرتضی امیری اسفندقه با تکیه بر غزل وقصیده نیمایی و ویژگیهای آن بررسی شده است.از موضوعات دیگر این بررسی پرداختن به خود شعر نیمایی با نگاه به شعرهای نیمایی قیصر امین پور ، می باشد.از آنجا که این سه شاعر صاحب اثر در حوز? ادب پس از نیما ، در هر سه قالب غزل و قصیده و نیمایی نمون? هایی از آثار خویش را ارائه داده اند و در مورد این نمونه ها از هر سه شاعر، مقایسه نیز صورت گرفته است .البته سه شاعر مورد تحقیق هر کدام در یک حوزه از قالبهای مطروحه به درخششی رسیده اند که مورد نظر رساله است .به عنوان مثال درخششی که حسین منزوی در غزل داشته است در نیمایی نداشته است همچنان که فروغِ قصاید اسفندقه از غزلِ او چشمگیرتر است و قیصر امین پور که در شعر نیمایی درخشیده است اگرچه در غزل نیز فروغ داشته است. آنچه قابل ذکر است این نکته است که غزلِ منزوی نیمایی است. همچنانکه قصید? اسفندقه تلاش کرده است تا نیمایی باشد.شکستنِ حدود و ثغور قالب غزل و قصیده پس از نهضتِ ادبی نیما از جمله موارد مهّم این رساله است در کنارِ شناختِ قالب صحیح نیمایی .برای دریافت روشن تر موضوع شعر پس از نیما در این سه قالب که یکی از آن قوالب کاملاً تازه و نوین است ، از شعر هر شاعری نمونه ای ، پیش روی قرار گرفته است تا تفاوت غزل دیروز و امروز همچون قصید? کهن و نو ، به وضوح بیشتر دریافت شود.