رساله «گونه شناسی تفاسیر عرفانی از حروف مقطعه قرآنی» با هدف دسته بندی آرای مفسران عارف درباره حروف مقطعه قرآنی به انجام رسیده است و ده تفسیر بزرگ (قرآن العظیم، حقایق التفسیر، لطائف الاشارات، کشف الاسرار، عرائس البیان، تأویلات، تفسیرقرآن الکریم، روح البیان، تفسیر منظوم صفی و بیان-السعاده) که متعلق به قرون مختلف (از قرن سوم تا چهاردهم قمری) می باشند مورد مطالعه قرار گرفته و ضمن یادآوری روش تفسیری و تعداد سوره های مقطعه دار تفسیر شده توسط هر مفسر، آرای گوناگون هر مفسر درباره حروف مقطعه و نحوه مواجهه هر یک با این حروف استخراج و تبیین شده است. سپس آراء و نظرات هر کدام دسته بندی و نمونه های هر دسته آمده است. نظرات عرفا درباره حروف مقطعه در دو سطح سامان یافته است. در سطح اول، آنان درباره ماهیّت حروف مقطعه سخن می گویند و هفت نظر عمده را بیان می کنند: 1- حروف مقطعه از متشابهات قرآن است. 2- حروف مقطعه از اسرار قرآن است. 3- همه حروف مقطعه یا برخی از آنها سوگند الهی است به آن حروف. 4- همه حروف مقطعه یا برخی از آنها اسامی سوره های قرآن کریم است. 5- حروف مقطعه، جنبه های بلاغی دارند 6- برخی از حروف مقطعه اسامی پیامبر است مانند طه و یس و ... 7-برخی از حروف مقطعه، اسامی حق متعال است و در دل حروف مقطعه اسم اعظم الهی نهاده شده است. در سطح دوم، آنان به معنایابی برای حروف مقطعه بر مبنای مشابهت و مشاکلت حروف می پردازند و معنایابی آنان از نظر محتوایی بر حوزه های زیر نظر دارند: 1- حق و اسماء و صفات او؛2- پیامبر و جامعیت حقیقت و مراتب او؛ 3-سلوک سالکانه و مواجید عارفانه؛ 4- مراتب عالم و مراتب تنزلات وجود.