نام پژوهشگر: سعید جمشیدی‌آزاد

ازدیاد درون شیشه ای پایه رویشی پایرودوارف
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده کشاورزی 1392
  سعید جمشیدی آزاد   عباس یدالهی

پایرودوارف هیبرید بین old home × bonne louise d ‘avranches، یکی از پایه های نیمهپاکوتاه گلابیمی باشد که در دنیا شناخته شده است. به منظور صنعتی کردن باغات سنتی تکثیر آن از طریق کشت بافت در کشور نیاز مبرم می باشد.به منظور دستیابی به پروتکل ریزازدیادی بهینهآزمایش های مختلفی به شرح ذیل طراحی شد. در اولین آزمایش، جوانه ها پس از ضدعفونی به محیط های کشت مختلف(ms, wpm و ql) دارای 5 غلظت مختلف بنزیل آدنین(0، 0/5، 1، 1/5 و 2 میلی گرم در لیتر) منتقل شدند. نتایج نشان داد بیش ترین تعداد نوساقه در غلظت 2 میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین در محیط کشت ms به دست آمد. در آزمایش دوم و سوم پرآوریتأثیردو نوع سایتوکینین بنزیل آدنین و بنزیل آمینو پورین به صورت جداگانه در غلظت های 0/5، 1/5، 2/5 و 3/5 میلی گرم در لیتر در ترکیب با ایندول بوتیریک اسید (0/1 و 0/2 میلی گرم در لیتر) انجام شد. محیط کشت پایه برای تمام تیمارها، ms بود. نتایج این آزمایش حاکی از برتری 2/5 میلی گرم در لیتر بنزیلآدنین و 0/1 میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید با بیش ترین تعداد نوساقه بود. در آخرین آزمایش پرآوری، اثر تغییر عناصر ماکرو (پتاسیم نیترات و آمونیوم نیترات) مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، با افزایش غلظت پتاسیم نیترات و کاهش غلظت آمونیوم نیترات میزان پرآوری افزایش پیدا می کند. همچنین بیش ترین طول نوساقه در محیط کشت حاوی بیش ترین میزان پتاسیم نیترات و کمترین میزان آمونیوم نیترات حاصل شد.درمرحله ی ریشه دهی،از غلظت های مختلف(0/5، 1، 1/5 و 2 میلی گرم در لیتر) ایندول بوتیریک اسید و نفتالین استیک اسید در دو محیط کشت-ms 2/1 و ql تغییریافته و همچنین تیمارهای بلندمدت و کوتاه مدت تاریکی استفاده شد.نتایج حاکی از برتری تیمار بلندمدت نسبت به کوتاه مدت بود. بدین منظورآزمایش آخر ریشه زایی با هدف بهینه سازی ریشه زایی انجام شد. در این آزمایش اثر غلظت های مختلف ایندول بوتیریک اسید (0/125، 0/25، 0/5 و 1 میلی گرم در لیتر) در ترکیب با نفتالین استیک اسید(0/125 و 0/25 میلی گرم در لیتر) ارزیابی شد. محیط کشت پایه برای این آزمایش ms2/1 بود. ترکیب نفتالین استیک اسید با ایندول بوتیریک اسید باعث بهبود درصد ریشه زایی و کیفیت ریشه های حاصله در مقایسه با نفتالین استیک اسید و ایندول بوتیریک اسید به تنهایی، شد. بالاترین درصد ریشه زایی(98%) در محیط کشت دارای 0/25 میلی گرم در لیتر نفتالین استیک اسید و 0/25 میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید حاصل شد.