ترکیه به عنوان یکی از مهمترین و تأثیر گذارترین کشورهای منطقه خاورمیانه و دنیای اسلام شناخته می شود که به ویژه پس از فروپاشی امپراطوری عثمانی و شکل گیری نظام جمهوری در این کشور، سعی نموده با پذیرش ارزش ها و بهره گیری از دستاوردهای تمدن غربی، در مسیر مدرنیزاسیون گام بردارد. در این راستا جمهوری ترکیه در عین تلاش هایی که برای فاصله گرفتن از ارزش های فرهنگی و هویت تاریخی خود به عمل آورد، برای نزدیکی و پیوند بیشتر با غرب عضویت در پیمان ها و سازمان های بین المللی و منطقه ای غربی و اروپایی را نیز مورد توجه قرار داده است که مهمترین آنها تلاش برای عضویت در اتحادیه اروپایی است. به جز برخی تلاش های گذشته ترک ها برای حضور در جمع کشورهای اروپایی، نخستین گام عملی ثبت شده برای عضویت ترکیه در اتحادیه اروپایی، امضای پروتکل آنکارا می باشد که برای پیوستن ترکیه به اتحادیه امور گمرکی و در نهایت عضویت دائم این کشور در جامعه اقتصادی اروپا به امضا رسید. در ادامه این فرایند نهایتاٌ در سال 1999 اتحادیه اروپایی به ترکیه موقعیت رسمی دولت کاندیدا داده شد ولی هنوز ترکیه به عضویت این اتحادیه در نیامده است، چرا که عضویت ترکیه در اتحادیه اروپایی با موانع ساختاری، سیاسی و فرهنگی جدی روبه رو است. در تداوم اقدامات دولت های گذشته ترکیه، دولت رجب طیب اردوغان معهذا درصدد بوده در جهت تقلیل موانع فوق الذکر و زمینه سازی برای عضویت کشورش در اتحادیه اروپایی زمینه سازی کند که این پژوهش درصدد بوده است با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی اقدامات موثر دولت اردوغان را در مسیر تأمین هدف فوق مورد ارزیابی قرار دهد. حاصل داده های پژوهش گویای آن است که دولت اردوغان با اقدامات موفق اقتصادی – اجتماعی و انجام اصلاحلات سیاسی – قضایی، در جهت رفع موانع عضویت کشورش در اتحادیه اروپایی زمینه سازی قابل توجهی نموده است. این اقدامات در زمینه هایی چون دموکراسی سازی، بهبود حقوق بشر، تغییر قانون اساسی و ... بوده است.