حرکت به سوی صنایع، مستلزم پذیرفتن مجموعه ای از مهمان های ناخوانده مثل ضایعات و پسماندهای صنعتی است. احداث و توسعه صنایع در جهت توسعه اقتصادی – اجتماعی کشور، اهدافی مانند افزایش تولید داخلی، اشتغال زایی و درنتیجه افزایش کیفیت زندگی را دنبال می کند. باید توجه داشت هر نوع فعالیت تولیدی نمی تواند فاقد آلودگی باشد و تولید مواد زائد در صنایع پدیده ای گریزناپذیر است. شهرک صنعتی امام زاده عبدالله آمل به اذعان مسئولان شرکت شهرک های صنعتی استان مازندران، بزرگ ترین شهرک صنعتی استان می باشد که با دارا بودن بیش از 150 واحد صنعتی فعال، بیشترین واحد صنعتی فعال را در بین کلیه شهرک های صنعتی استان دارا می باشد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی وضعیت مدیریت پسماندهای صنعتی در شهرک صنعتی امامزاده عبدالله آمل و تأثیر عوامل اجتماعی مختلف بر آن است. مسئله اصلی تحقیق حاضر این است که وضعیت مدیریت پسماند در شهرک صنعتی موردمطالعه چگونه است؟ و کدام عوامل اجتماعی بر نحوه مدیریت پسماند در بین شرکت های صنعتی تأثیرگذار است؟ چارچوب نظری مورداستفاده در این تحقیق، نظریه رفتار سازگار با محیط زیست کلموس و آجیمان می باشد. روش تحقیق در این مطالعه، پیمایش است. نمونه آماری شامل 110 نفر از مدیران ارشد شرکت های صنعتی می باشد که به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها نیز پرسشنامه می باشد. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که مدیریت پسماند در این شهرک صنعتی از جنبه علمی و زیست محیطی چندانی برخوردار نیست و نمره رفتار سازگار با محیط زیست مدیران در مدیریت پسماند در حد متوسط است. یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد عوامل اجتماعی چون آگاهی زیست محیطی، نگرش زیست محیطی، قانون‏گرایی و عوامل اقتصادی بر نحوه مدیریت پسماند در واحدهای صنعتی تأثیرگذار است.