پوشش کانال های آبیاری امری ضروریست. برای اینکه باعث افزایش مقاومت دیواره های خاکی آنها در مقابل آب شستگی می شود. با توجه به اینکه کشاورزان هزینه ی پوشش دار کردن را ندارند بر عهده ی دولت است. اما دولت به دلیل در اختیار نداشتن نقدینگی لازم قادر به مرمت و نگهداری نمی باشد بنابراین اعتقاد بر این است که کشاورزان باید در چنین برنامه هایی مشارکت کنند. مشارکت در مفهوم گسترده اش به معنی برانگیختن حساسیت مردم و نتیجتاً به معنی افزایش درک و توان روستائیان برای پاسخ گویی به طرح های توسعه و نیز به مفهوم تشویق و ابتکارهای محلی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان مشارکت شالیکاران در حفظ و نگهداری کانال های آبیاری پوشش دار درجه سه در شهرستان رشت به صورت پیمایشی صورت گرفته است. اهداف اختصاصی پژوهش حاضر، تعیین عوامل موثر بر مشارکت کشاورزان و شناخت ویژگی های فردی، اجتماعی- اقتصادی و حرفه ای کشاورزان شالی کار و تاثیر آن بر مشارکت در حفظ و نگهداری کانال های آبیاری می باشد. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه می باشد و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ برابر 75% تایید گردیده است و روایی آن با نظر سنجی از اساتید و کارشناسان مربوطه مورد تایید قرار گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شالیکاران بهره بردار از کانال های آبیاری درجه سه در شهرستان رشت که 203 نفر می باشند. اندازه ی نمونه با فرمول کوکران 133 تعیین و نمونه های انتخابی به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و از طریق ضریب همبستگی و آزمون توکی تعقیبی فرضیه ها سنجیده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین ویژگی های فردی (سن و سطح تحصیلات)، عضویت در تعاونی ها و نهاد های اجتماعی، میزان برداشت آب از کانال و مقدار مالکیت زمین با مشارکت شالیکاران رابطه ی مثبت و معنی داری در سطح 95% وجود دارد و مهم ترین ویژگی طرح پوشش دار کردن کانال کاهش تلفات آب می باشد.