چکیده: میدان های نفتی اهواز، رامشیر و آب تیمور از نظر زمین شناسی در فروافتادگی دزفول شمالی واقع شده اند. در این میدان ها بخش هفتم سازند گچساران به عنوان پوش سنگ فشارهای محبوس بخشه ای پرفشار 2-6 محسوب می شود. ارزیابی توالی این بخش و تعیین عمق آن جهت پیش بینی عمق احتمالی ورود به بخش های پرفشار 2-6، عملیات جداره گذاری و جلوگیری از هرزروی یا فوران گل حفاری در این میدان ها ضروری به نظر می رسد. لذا این پژوهش با تکیه بر مطالعات پتروگرافی و پتروفیزیکی به بررسی بخش هفت سازند گچساران در میدان های نفتی مذکور پرداخته است.