در این پایان نامه سعی شده است با تغییر در شرایط ساختاری معماری این مراکز با رویکرد انسان گرایانه به این مکان نگاه شود. به طوری که در این مراکز شرایطی از نظر معماری فضای مرکز و هم از نظر روانی برای معتاد ایجاد گردد که خود فرد معتاد ترغیب شود، که جهت ترک اعتیاد اقدام نموده و همچنین تعامل میان افراد معتاد در این مکان ها از نظر روحی و روانی نه تنها منجر به عود اعتیاد آن ها نشود، بلکه باعث شود بدون ترس پا در مسیر هموارتری جهت ترک اعتیاد قرار دهند. و همچنین با ایجاد فضایی برای آموزش این افراد در این مراکز زمینه ی ایجاد کسب وکار برای افراد معتاد پس از بهبودی و ترک مرکز فراهم شود.