تحقیق حاضر به بررسی مساله زمان بندی کارگاه باز در شرایط عدم توقف کارها و با در نظر گرفتن زمان های آماده سازی وابسته به توالی عملیات و ورود کارها در زمان های متفاوت با هدف کمینه سازی مجموع زمان های دیرکرد پرداخته است.