در این تحقیق، رویکردی بدیع مبتنی بر رفتار خوراک جویانه ی زنبور عسل برای مسئله زمانبندی با در نظر گرفتن هزینه توان دومی برای دیرکرد و زودکرد کارها ارائه شده است. مدلهای زمانبندی زودکرد و دیرکرد با فلسفه تولید بهنگامِ محصولات و همچنین سیستم های بلادرنگ سازگار است. در سامانه های تولید بهنگام یا سیستم های بلادرنگ هر درخواست از قبل اجرا دارای مهلت مرگ است که تا آن زمان باید درخواست بطور کامل اجرا شود. یک سیستم تولید بهنگام / زمان واقعی (بلادرنگ) نه تنها باید وظیفه اش را بدرستی انجام دهد بلکه باید وظیفه را در/تا زمان مناسب انجام دهد. در فلسفه تولید بهنگام و در سیستم های بلادرنگ ، زمان و زمانبندی بسیار حائز اهمیت است. اگر بخواهیم زمانبندی بهینه را با روشی دقیق و برمبنای بررسیِ کلیه جایگشتهای ممکن در فضای حالت بدست آوریم، امر زمانبندی بسیار به درازا می کشد و چنین الگوریتمی کارا نمی باشد (پیچیدگی زمانی آن محدود به چندجمله ای نیست)، اما مطالعه و محاسبات ما که بر پایه تحلیلِ تجربی و تئوریک صورت گرفته نشان می دهد، رویکرد پیشنهادی ما با درخت جستجوی کوچکی که دارد نه تنها کاراست بلکه پاسخ نزدیک به بهینه و همگرا برای مسئله تولید می کند.