در تحقیق حاضر تأثیر زئولیت و پلیمر سوپر جاذب در بهبود الگوی توزیع رطوبت آبیاری قطره ای مورد بررسی گرفته است. طرح آماری مورد استفاده در این آزمایش طرح کاملاٌ تصادفی با 12 تیمار در سه تکرار بود و تیمارها شامل دو نوع بافت خاک (رسی سیلتی و شنی) و دو نوع ماده اصلاح کننده خاک (زئولیت آنزیمیت و سوپر جاذب200a ) در سه سطح صفر، 4/0 و 6/0 درصد وزنی بود. آزمایش ها در شش واحد آزمایشی، که به صورت جعبه های مکعبی شکل و از مقابل توسط فلاگسی گلاس تکمیل شده بود صورت گرفت. سپس، خاک های مورد آزمایش با درصدهای مشخص از مواد جاذب رطوبت مخلوط و به طور تصادفی در واحدهای آزمایشی ریخته شد. سیستم آبیاری مورد استفاده از نوع آبیاری قطره ای با قطره چکان های نتافیم با دبی 2 لیتر در ساعت در نظر گرفته شد.