هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کاهش کمرویی و افزایش پذیرش اجتماعی کودکان پیش دبستانی انجام شد. روش اجرا:طرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه شامل 20 نفر از کودکان پیش دبستانی شهر مشهد بود که 10 نفر در گروه آزمایش و 10 نفر در گروه گواه گمارش شدند.اعضای گروه آزمایشتعداد 8 جلسه درمان درمان شناختی رفتاری را دریافت کردند، اما برای اعضای گروه گواه مداخله خاصی ارائه نشد. قبل و بعد از اجرای مداخله،آزمون کم رویی کودکان واناجا و همکاران (2004) و مقیاس پذیرش اجتماعی خردسالان بر روی اعضای نمونه اجرا شد.نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که در پس آزمون، کمرویی کودکان شرکت کننده درگروه آزمایش نسبت به کودکانی که در گروه گواه جایگزین شده بودند، کاهش معنا داری داشته است و پذیرش اجتماعی آن ها افزایش معناداری داشته است. نتیجه گیری: یافته های پژوهش موید این مهم است که درمان شناختی رفتاری باعث کاهش کمرویی و افزایش پذیرش اجتماعی کودکان پیش دبستانی می شود. کلید واژه ها:درمان شناختی رفتاری، پذیرش اجتماعی، کمرویی، کودکان پیش دبستانی.