همواره القای فحلی در سگ از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است؛ که مهم ترین دلیل آن سیکل جنسی مونواستروس و غیر فصلی این حیوان بوده است . در سال های اخیر داروهای متعدد ی، و با رهیافت های مختلفی به منظور القای یک فحلی بارور ، در کوتاه ترین زمان ممکن در سگ به کار رفته و کابرگولین از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده اند . در مطالعه ی gnrh است؛ که در این بین دو داروی حاضر، اثر این دو دارو با یک رهیافت جدید بر روی القای فحلی در سگ بررسی شده است . به همین منظور 15 قلاده سگ با نژاد بومی تهیه شده پیش از هر چیز آنستروس بودن آن ها با استفاده از روش های سلول شناسی و سونوگرافی تایید گشت. سگ ها به سه گروه به شرح ذیل تقسیم شدند:. گروه 1 که به عنوان گروه 5) به صورت خوراکی درما ن شدند. گروه 3 ?g) کنترل انتخاب شدند. گروه 2 که روزانه توسط کابرگولین 0/5 ) به صورت تزریقی در ا یفت نمودند و پس از آن همانند گروه 2 درمان mg) gnrh که ابتدا یک دوز 22 و 28 بعد از ،20 ،18 ،16 ، شدند. این سگ ها یک روز پیش از شروع درمان و سپس در روز های 14 شروع درمان و با استفاده از رهیافت خوابیده به پهلو سونوگرافی شدند. مختصات تخمدان ها شامل طول، عرض و سطح آن ها بررسی و ثبت گردیدند. شش روز پس از شروع درمان سطح، طول و عرض تخمدان ها افزایش چشمگیری یافت. ولی در مقابل از روزهای 16 الی 28 پس از درمان مختصات تخمدان ها رو به به همراه gnrh کاهش گذاشت. نتیجه ی این بررسی نشان می دهد که استفا ده از یک تک دوز هورمون کابرگولین دوره ی درمان با کابرگولین را کوتاه تر نمی نماید . علاوه بر این این تحقیق نشان می دهد که علاوه بر هورمون تراپی به عنوان موثر ترین عامل در القای فحلی، عوامل استرس زا نظیر استرس های حرارتی و یا سوء مدیریت ها می توانند اثر منفی در این روند داشته باشند.

اولتراسونوگرافی داپلر رنگی یک روش بسیار مهم برای بررسی بیماری های کلیوی است و اطلاعات به دست آمده در مورد آناتومی عروق و همودینامیک در تشخیص بسیاری از بیماری ها کمک کننده می باشد. کاهش جریان خون کلیوی به عنوان اولین نشانه اختلال بوده که می توان آن ها را با اولتراسونوگرافی داپلراندازه گیری نمود. هدف این مطالعه به دست آوردن تصاویر داپلر رنگی و محاسبه شاخص های مرتبط با داپلر در سرخرگ کلیوی، سرخرگ بین لوبی و آئورت شکمی در خرگوش نیوزیلندی سالم می باشد. به همین خاطر20 سر خرگوش سالم (10 سر نر و 10 سر ماده) با میانگین سنی 15 ماه (12 تا21 ماهه) و میانگین وزن 7/1 کیلوگرم (4/1 تا6/2 کیلوگرم) انتخاب شدند. در این مطالعه شاخص های عروقی (آئورت شکمی و عروق کلیوی)، مقاومت عروقی، قدرت پالسی، حداکثر سرعت جریان خون در سیستول، سرعت جریان خون در انتهای دیاستول ، متوسط سرعت جریان خون ، حجم خون و منحنی طیفی داپلر پالسی اندازه گیری شدند. مقادیر عددی به دست آمده هیچ گونه اختلاف معنی دار نشان نداد (05/0( p> از نتایج به دست آمده در این مطالعه می توان به عنوان شاخص های طبیعی در تشخیص بیماری های مرتبط در خرگوش نژاد سفید نیوزیلندی استفاده نمود.

اولتراسونوگرافی داپلر یک روش مهم برای بررسی بیماری های کلیوی است و اطلاعات به دست آمده در مورد آناتومی عروق و همودینامیک، کمک کننده می باشد. بیماری های کلیوی در گربه های مسن شایع هستند. کاهش جریان خون کلیوی به عنوان اولین نشانه اختلال است که می تواند با اولتراسونوگرافی داپلر ارزیابی شود. هدف از انجام این مطالعه به دست آوردن تصاویر طبیعی داپلر رنگی و محاسبه شاخص های سرعت جریان خون در سرخرگ های کلیوی، سرخرگ های بین لوبی و آئورت شکمی در گربه های بالغ می-باشد. به همین خاطر20 قلاده گربه سالم (10 قلاده نر و 10 قلاده ماده) با میانگین سنی 18 ماه (12 تا 24ماهه) و میانگین وزن 7/2 کیلوگرم (9/1 تا 2/3 کیلوگرم) انتخاب شدند. در این مطالعه شاخص های عروقی (آئورت شکمی و عروق کلیوی) حداکثر سرعت جریان خون در سیستول (psv)، سرعت جریان خون در دیاستول (edv)، متوسط سرعت جریان خون (mv)، شاخص مقاومت شریانی (ri)، شاخص ضربان شریانی (pi)، حجم خون (vf) و منحنی طیفی داپلر پالسی اندازه گیری شدند. مقادیر عددی بدست آمده هیچ گونه اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0p>). از نتایج به دست آمده در این مطالعه می توان به عنوان شاخص های طبیعی در تشخیص بیماری های مرتبط در گربه ها استفاده نمود.

چکیده: آگاهی از ویژگی های رادیوگرافی و آناتومی استخوان های قلم و بندهای انگشتان اندام-های سینه ای و لگنی شتر یک کوهانه در تشخیص جراحات، بیماری ها و ناهنجاری های آن ها مهم وضروری است، زیرا از این طریق تشخیص و اقدامات درمانی لازم و رضایت بخش به خوبی میسر می شود. در این مطالعه از انتهای پایینی اندام های حرکتی (بلافاصله پایین تر از مچ دست و مچ پا) 5 نفر شتر یک کوهانه با سن تقریبی کمتر از 6 سال استفاده شد. هدف از انجام این مطالعه، دستیابی به جزئیات رادیوگرافی و آناتومی ساختارهای استخوانی ناحیه قلم و انگشتان بود. نتایج رادیوگرافی مطالعه حاضر نشان داد که استخوان قلم اصلی اندام لگنی بواسطه وجود زائده کف پایی در قسمت انتهای بالایی که در نماهای جانبی و پشتی کف پایی دیده می شود از اندام سینه ای می توان تشخیص داد. در مطالعه حاضر، در مفصل قلمی بند-انگشتی، فضای مفصلی در نماهای پشتی کف دستی و پشتی کف پایی به خوبی قابل بررسی بود. هم-چنین در این نماها فضاهای مفصلی بین بندهای انگشتی به خوبی دیده شدند. سطح کورتکس استخوان های بندهای انگشتان کاملاً صاف و یکنواخت بودند. در ضمن هیچگونه تفاوت قابل ثبتی بین بندهای انگشتان در اندام سینه ای و اندام لگنی، دیده نشد. سایه استخوان های کنجدی بالایی به تعداد 4 عدد در نماهای پشتی- کف دستی و پشتی- کف پایی روی قسمت پایینی استخوان اصلی قلم دیده شد. رادیوگرافی قسمت پایینی اندام سینه ای و لگنی در شتر مانند اسب و گاو علاوه بر نماهای جانبی و پشتی-کف دستی (کف پایی) به نماهای مایل هم نیازمند است. در این مطالعه بهترین حالت گماری جهت بررسی قلم اندام اندام سینه ای و لگنی شتر یک کوهانه برخلاف اسب نمای جانبی و پشتی-کف دستی (کف پایی) می باشد. نتایج آناتومیکی به شرح زیر مشخص شد: 1- زائده کف پایی مثلثی بزرگ در انتهای بالایی قلم پا شتر یک کوهانه، 2- شیار بین قرقره ای شتر یک کوهانه عمیق تر توسعه یافته بود، 3- ستیغ سهمی ناقص که تنها از سطح کف دستی (کف پایی) کندیل ها رشد کرده بود، 4- سطح مقطع بدنه استخوان قلم دست تقریباً مستطیلی شکل درحالی که این بخش در استخوان قلم پا تقریباً نیم بیضی بود و 5- استخوان کنجدی پایینی وجود نداشت. اگرچه آناتومی استخوان های قلم و بندهای انگشتان تفاوت های جزئی و شباهت های بسیاری بین اندام های سینه ای و لگنی را نشان داد، صرف نظر از وجود یک زائده مثلثی بزرگ سطح کف پایی انتهای بالایی قلم پا، این استخوان ها در شتر یک کوهانه دارای شباهت های اندک و تفاوت های روشن و آشکاری را با سایر نشخوارکنندگان اهلی می باشد با در نظر گرفتن این نکته که شتر متعلق به گروه نشخوارکنندگان است.

هرچند شتر به عنوان یک حیوان نشخوارکننده است، لیکن آناتومی جمجمه شتر یک کوهانه شباهت های بسیاری با جمجمه اسب دارد. در حال حاضر به دلیل نداشتن مرجع در خصوص رادیوگرافی طبیعی سر شتر، تفسیر رادیوگراف های تهیه شده از این حیوان بسیار مشکل می باشد. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، تهیه تصاویر رادیوگرافی طبیعی از ناحیه سر شتر و مشخص نمودن موقعیت ساختارهای استخوانی و بافت نرم سر حیوان در تصاویر رادیوگرافی تهیه شده، می باشد. این مطالعه بر روی سر 6 نفر شتر سالم تهیه شده از کشتارگاه انجام گرفت. از نمونه های تهیه شده رادیوگراف با نما های پشتی شکمی، شکمی پشتی، جانبی و مایل فراهم گردید. لازم به ذکر است که اسکلت جمجمه سه عدد از نمونه ها به روش های معمول در آناتومی برای مقایسه با رادیوگراف ها تهیه گردید و در خاتمه رادیوگراف ها کد گذاری و نام گذاری شدند. در یافته های رادیوگرافی از نماهای جانبی صورت، حفره ی بینی و بوقک های پیج در پیچ و منحنی شکل آن، به خوبی قابل بررسی بودند. در نماهای جانبی از جمجمه، استخوان های پس سری و کندیل بزرگ آن دیده می شدند. در نماهای پشتی شکمی و شکمی پشتی از قسمت صورت، تیغه بینی مشخص بود. در نماهای مایل فک بالا، پایین و دندان ها به خوبی واضح بودند. از نتایج این مطالعه می توان به عنوان مرجع رادیوگرافی در تشخیص عوارض ناحیه سر در شترهای یک کوهانه استفاده کرد.

اولتراسونوگرافی داپلر یک روش مناسب جهت بررسی آناتومی عروق می¬باشد. دانستن شاخص-های عروقی می¬تواند به عنوان یک شاخص مهم و با ارزش جهت بررسی سلامتی کبد مطرح باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی شاخص¬های عروق کبد در گربه¬های بومی سالم با تکنیک اولتراسونوگرافی داپلر رنگی بود. مطالعه حاضر بر روی 20 قلاده گربه بومی (10 قلاده نر و 10 قلاده ماده) با میانگین سنی 1 تا 2 سال و در یک محدوده وزنی مشابه (میانگین 7/2 کیلوگرم) انجام گرفت. شاخص¬های داپلر عروق کبدی (سیاهرگ باب و سرخرگ کبدی) از قبیل حداکثر جریان خون در سیستول (psv)، سرعت جریان خون در انتهای دیاستول (edv)، شاخص مقاومت عروق (ri)، شاخص پالس پذیری (pi)، متوسط جریان خون (mv)، حجم خون (vf) و شکل امواج اسپکترال آنها، در جمعیت گربه¬های مورد مطالعه اندازه¬گیری شدند. نتایج حاصل نشان داد که میانگین و انحراف معیار به ترتیب برای سیاهرگ باب psv: 82/9±68/40، edv : 78/5±38/23، ri: 10/0±48/0، pi: 26/0±72/0، mv: 04/5±81/25، vf: 64/0±49/2و برای سرخرگ کبد، psv: 45/9 ± 79/49، edv: 05/5±92/31، ri: 09/0±59/0، pi: 20/0±85/0، mv: 44/0±03/3 ، vf: 47/5±73/34، بودند. بررسی این نتایج بین گربه¬های نر و ماده اختلاف معنی¬داری نشان نداد (05/0<p). نتایج حاصله، می¬تواند برای مقایسه با بیماری¬های مختلف کبدی در گربه¬ها کاربرد داشته باشد. لازم به ذکر است که اهمیت جریان خون کبدی در گربه¬ها نسبت به سگ¬ها، به دلیل نقص در آنزیم¬های کبدی بیشتر است.

تا همین سالیان اخیر خارپشتان را پستاندارانی از رده حشره¬خواران می شناختند ولی اکنون این جانوران را که از لحاظ مورفولوژیکی و رشد تکاملی، ابتدایی باقی¬ مانده¬اند، با عنوان رده¬ی مستقل خارپشت سانان می¬شناسند¬. از جمله تفاوت¬های مهم آناتومیکی با حشره¬ خواران علاوه بر وجود خارها، وجود کمان گونه¬ای در خارپشت سانان و عدم وجود این کمان در اغلب حشره¬خواران است. در این تحقیق از 10 عدد خارپشت بالغ ماده با وزن¬های بین ???-??? گرم استفاده شد که از ? نمونه به صورت زنده بعد از بیهوشی، عکس های رادیولوژی از نماهای مختلف جمجمه تهیه و مطالعه گردیدند. بعد از آسان کشی از سرهای جدا شده، با روش¬های معمول اقدام به تهیه و جداسازی جمجمه نمونه¬ها شده و مطالعات آناتومیک شامل مورفولوژی در 4 نمای جانبی، پشتی، شکمی و خلفی، و مورفومتری با استفاده از 10 شاخص جمجمه¬ای، انجام پذیرفت. در نمای پشتی از قدام به خلف استخوان¬های بینی، پیش فکی، فک بالا، اشکی، پیشانی، گونه¬ای، آهیانه، زائده گونه¬ای گیجگاهی، استخوان بین آهیانه¬ای و بخش¬ فوقانی پس¬سری مشاهده ¬شد. از نکات قابل توجه در این نما ، گسترش یافتن زائده بینی¬ای از استخوان پیش فکی به صورت خلفی به سوی زائده قدامی پیشانی بود. در نمای شکمی جمجمه از قدام به خلف استخوان¬های پیش¬فکی، فک بالا، کامی، گونه¬ای، رجلی، پروانه، بخش¬های صماخی و صدفی استخوان گیجگاه و بخش قاعده¬ای پس¬سری قرار گرفته بودند. از جمله نکات مهم در این نما، وجود سوراخ بزرگی در سخت کام بود که به نظر می رسد جانشین سوراخ کامی خلفی باشد. نکته مهم در نمای جانبی ساختارهای تشکیل دهنده کمان گونه¬ای بودند که بر خلاف معمول دام¬های اهلی از 3 استخوان از جمله زائده¬ی گونه¬ای استخوان ماکسیلا درست شده بود. در نمای پشتی مانند بیشتر پستانداران، از استخوان پس¬سری درست شده بود. سوراخ مگنوم به نظر بسیار بزرگ می¬آمد. جمجمه¬ی خارپشت گوش دراز از نظر مورفولوژیک، تفاوت چندانی با سایر خارپشتان ندارد. از لحاظ مورفومتریک اندازه¬های به دست آمده ابعاد کوچک¬تری را نسبت به خارپشت¬های اروپایی نشان می¬دهند؛ که می تواند در مطالعات استئوآرکولوژیک به کار گرفته شود. از لحاظ رادیولوژیک چنین می توان نتیجه¬گیری کرد که: از نماهای مختف جمجمه، به کمک فیلم¬های با حساسیت بالا از قبیل فیلم ماموگرافی و تحت شرایط بیهوشی عمومی، می¬توان تصاویر رادیوگرافی مناسبی از ناحیه جمجمه¬ی خارپشت تهیه کرد.

اسهال پاروویروسی در سگ سانان (پاروویروس تحت تیپ-2)، یک بیماری مهم، با شیوع نسبت بالا در ایران هست (به ویژه در توله¬سگهای زیر 6 ماه). در مطالعه حاضر، یافته¬های اولتراسونوگرافی و رادیوگرافی دستگاه گوارش سگ¬های مبتلا به اسهال خونی و غیر خونی مشخص گردید. 30 قلاده سگ بین 2 تا 11 ماه (میانگین 5/43 ماه) که انتریت پاروویروسی با روش ایمونوکروماتوگرافی اسی (ica) در آن ها تأیید شده بود در سه گروه مورد بررسی قرار گرفتند. سگ¬های مورد مطالعه به 3 گروه تقسیم¬بندی شده بودند: گروه a (سگ¬های مبتلا به اسهال خونی پاروویروسی)، b (سگ¬های مبتلا به اسهال خونی غیر پاروویروس) و c (سگ¬های مبتلا به اسهال غیر خونی). هر گروه به دو زیر گروه 1 (کمتر از 6 ماه) و 2 (بالای 6 ماه) تقسیم بندی شدند. یافته¬های اولتراسونوگرافی شامل پر بودن روده کوچک از مایعات و پر بودن معده و قولون از مایعاتبه ترتیب در 26/67 درصد،10 و صفر درصد از موارد بود. آتونی سرتاسری (توقف حرکات دستگاه گوارش) در 7 مورد (23/32 درصد) مشاهده گردید. امواج (حرکات) دستگاه گوارش در 23 مورد (76/67 درصد) دیده شدند. میانگین ضخامت دیواره معده، روده باریک و قولون، به ترتیب برای گروه a1 1/38، 2/14، 0/9 و برای گروه a2 1/5، 1/96 و 0/84 میلی¬متر بودند. پارامترهای فوق برای گروه¬های b1، b2، c1 و c2 به ترتیب 1/52، 2/16، 0/86؛ 1/36، 2/06، 0/88؛ 1/46، 1/86، 0/88 و 1/54، 2/18، 0/94 به دست آمدند. یک مقدار متوسط مایع آزاد در محوطه صفاقی (بصورن ان¬اکوئیک) در 2 مورد (67/6 درصد) از سگ¬های گروه a مشاهده گردید. میانگین انقباضات پریستالتیک در روده باریک گروه¬های مختلف a1، a2، b1، b2، c1 و c2 به ترتیب 6/1، 1/4، 2/18، 5/1، 2/1 و 2/4 تعیین شدند. آنالیز آماری، تفاوت معنی¬داری را بین گروه¬های a و b با c نشان داد (0/05>p)، اما تفاوت بین گروه¬های a با b معنی¬دار نبود (0/05<p). نتایج بدست آمده نشان داد که اسهال خونی (پاروویروس و غیر پاروویروس) می¬توانند تعداد انقباضات پریستالتیک روده باریک را کاهش دهند. تغییر در اکوژنیسیته به صورت هیپراکوئیک (6 تا از 30 مورد؛ 20 درصد) و هیپواکوئیک (5 تا از 30 مورد؛ 16/67 درصد) مشاهده گردید و موارد باقیمانده (19 تا از 30 مورد؛ 33/63 درصد) به صورت طبیعی بودند. آسیت در رادیوگرافی و اولتراسونوگرافی، تنها در 2 مورد (6/67 درصد) مشخص شده بودند که احتمالاً ناشی از کاهش پروتئین تام است. کلینیسین¬ها می¬بایست توجه داشته باشند که تجویز داروهای آنتی¬کولینرژیک، در موارد اسهال خونی ممنوع است. اگرچه هیچکدام از تغییرات فوق، برای تشخیص انتریت ناشی از پاروویروس در سگ¬ها، اختصاصی نیستند، اما یافته¬های فوق در کنار دیگر علائم، می¬تواند تا حد زیادی در روند درمان کمک¬کننده باشد.

سنجاب قرمز ایرانی persian squirrel)) به عنوان حیوان خانگی در ایران نگهداری می¬شود. درخواست برای تشخیص و درمان بیماری های آنها سبب شده است که از روشهای رایج تشخیصی در دامپزشکی برای آنها استفاده شود. به نظر می رسد که تا کنون گزارشی راجع به برش¬نگاری رایانه¬ای (سی تی) در سنجاب منتشر نشده است. هدف از انجام این تحقیق تکنیک تهیه تصاویر و ارایه¬ی تصاویر برش¬نگاری رایانه¬ای عرضی و پشتی قفسه سینه و شکم سنجاب ایرانی sciurus anomalus می¬باشد. تحقیق روی شش عدد سنجاب سالم (براساس معاینه بالینی و رادیوگرافی) انجام گرفت. هر کدام از سنجاب¬ها بیهوش شده و ماده حاجب خوراکی مناسب قبل از انجام سی تی تجویز شد. تزریق داخل رگی و داخل استخوانی ماده حاجب موفقیت آمیز نبود. مقاطع مختلف سی تی شامل مقاطع عرضی و پشتی با حالت گماری های جداگانه از قفسه سینه و شکم انجام شد. مقاطع سی¬تی با دستگاه سی-تی مولتی¬اسلایس 64 زیمنس (سوماترون) انجام گرفت. تصاویر عرضی و پشتی سی¬تی به طور پیوسته بازسازی و ذخیره شد. ضخامت برش¬های عرضی دو میلیمتر و پشتی یک میلیمتر انتخاب شد. با استفاده از نرم افزار ای-فیلم (efilm) برای دامپزشکی، تصاویر با دقت مطالعه شد. تراز و سطح پنجره¬ی نمایش انتخاب، نواحی مختلف آناتومی شناسایی و نامگذاری شد. تعداد تصاویر مقاطع سی¬تی پشتی به مراتب کمتر از سی¬تی عرضی بودند. ساختارهای قابل شناسایی شامل، نای، برونش های اصلی، ریه، قلب، کبد، طحال، مری، معده، روده¬ها، کلیه و مثانه بودند. عوارض نامطلوب مشاهده نشد. با توجه به بررسی های انجام شده به نظر نمی رسد که تحقیقی مقایسه¬ای بین مقاطع مختلف سی¬تی برای قفسه سینه و شکم در سنجاب انجام شده باشد. سی¬تی آناتومی ناحیه قفسه سینه و محوطه شکمی در برش¬ها یا مقاطع مختلف سی¬تی می¬تواند به عنوان تصاویر مرجع استفاده شود.

داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (nsaids)، دسته ای از داروهای ضد درد بوده که مصرف آن ها در دامپزشکی، به ویژه در سال های اخیر در حال افزایش است. با این حال وجود گزارشاتی از تأثیر سوء این داروها بر روند طبیعی ترمیم استخوان، نگرانی هایی را درباره کاربرد آن ها خصوصاً در جراحی های ارتوپدی به وجود آورده است. از آن جایی که مطالعه ای یافت نشد که به بررسی اثرات این داروها بر روند ترمیم استخوان در گربه ها پرداخته باشد، لذا هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی رادیوگرافی تأثیر داروی کتوپروفن بر روند ترمیم استخوان، متعاقب شکستگی تجربی درشت نی در گربه بود. در مطالعه حاضر، علاوه بر اثرات داروی کتوپروفن بر روند ترمیم استخوان، عوارض احتمالی این دارو بر دستگاه گوارش، کلیه ها و عملکرد خونبندی نیز تعیین شد. به این منظور از ?? قلاده گربه نر بالغ از نژاد موکوتاه اهلی (میانگین سن ?? ماه و میانگین وزن ??/? کیلوگرم) استفاده شد. پس از مقید کردن، القای بیهوشی و آماده سازی روتین جراحی، استخوان درشت نی پای راست در معرض قرار گرفت و با استفاده از سیم ژیگلی از قسمت وسط استخوان بریده شد. سپس استخوان با استفاده از پین داخل مدولا و گچ تثبیت گردید. پس از آن حیوانات به صورت تصادفی در دو گروه مساوی (? =n ) تقسیم شده و یکی از دو درمان کتوپروفن (? میلی گرم/ کیلوگرم) یا سالین را به صورت زیر پوستی به مدت ? روز در ناحیه پشت گردن دریافت نمودند. ارزیابی رادیوگرافی در دو نمای داخلی جانبی و قدامی خلفی در هر دو گروه در روزهای ?، ?، ??، ?? و ?? بعد از جراحی انجام شد. همچنین ارزیابی مخاط معده و مری با آندوسکوپی، اندازه گیری ازت اوره خون و کراتینین، شمارش تعداد پلاکت ها و زمان خونریزی تا روز ?? پس از جراحی دنبال شد. نتایج حاصل از رادیوگرافی در مطالعه حاضر، میزان کمتر کالوس در گروه کتوپروفن نسبت به گروه سالین را در روز ?? پس از جراحی نشان داد (??/? p <). همچنین ارزیابی آندوسکوپی، اندازه گیری ازت اوره خون و کراتینین، شمارش تعداد پلاکت ها و زمان خونریزی هیچ تفاوت معنی داری را بین دو گروه تحت مطالعه نشان نداد (??/? p <). با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه به نظر می رسد تجویز داروی کتوپروفن پس از جراحی ارتوپدی می تواند موجب اختلال در روند طبیعی ترمیم استخوان در گربه ها گردد. ضمن این که این دارو تأثیر سوئی بر سلامتی مخاط مری و معده، میزان ازت اوره خون و کرانینین و فعالیت خونبندی گربه ها ندارد. لذا با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر پیشنهاد می شود تجویز این دارو در گربه ها خصوصاً پس از اعمال جراحی ارتوپدی با احتیاط بیشتری انجام گیرد.

دستگاه گوارش یکی از مهم ترین دستگاه های بدن است که وظایف مهمی از جمله هضم و جذب مواد غذایی بر عهده دارد رادیوگرافی با ماده حاجب یک روش تشخیصی مناسب برای اختلالات دستگاه گوارش می باشد. داروها و مواد مختلفی بر روی دستگاه گوارش گربه تاثیرگزار می باشد.مثل سیزاپراید وکلرپرومازین. متعاقب این گونه موارد، رادیوگرافی با ماده حاجب نیز درخواست می شود. بنابراین با توجه به اینکه استفاده از این داروها ممکن است موجب تغییراتی در زمان عبور ماده حاجب از دستگاه گوارش گربه گردد و نیز با توجه به اینکه در منابع دامپزشکی در این زمینه مطالبی وجود ندارد، لذا هدف از انجام تحقیق حاضر، ارزیابی اثر داروهای کلرپرومازین و سیزاپراید، بر زمان تخلیه ماده حاجب از معده و روده گربه است.