هدف کلی پژوهش بررسی تأثیر کیفیت زندگی کاری بر اخلاق حرفه ای کارکنان دانشگاه سمنان با میانجیگری انگیزش شغلی بود جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه سمنان و روش نمونه گیری به صورت در دسترس بوده است. ابزار گرد آوری اطلاعات،پرسشنامه بود. نتایج یافته ها نشان داد که: انگیزش شغلی کارکنان کم تر از حد متوسط بوده است.بدین معنا که وضعیت انگیزش شغلی کارکنان نامناسب ارزیابی شده است اما دو متغیر مدیریت کیفیت زندگی کاری و اخلاق حرفه ای در دانشگاه سمنان از وضعیت مناسبی برخوردار است، بین کیفیت زندگی کاری و اخلاق حرفه ای ، انگیزش شغلی با اخلاق حرفه ای و بین انگیزش شغلی با کیفیت زندگی کاری رابطه ی معنی دار وجود دارد، کیفیت زندگی کاری دارای اثر مثبت و معنادار بر روی انگیزش شغلی می باشد ، کیفیت زندگی کاری تأثیر مثبت و معناداری بر اخلاق حرفه ای نمی باشد، انگیزش شغلی بر روی اخلاق حرفه ای دارای اثر مثبت و معناداری است و با تأیید نقش میانجی انگیزش شغلی ، کیفیت زندگی کاری دارای اثر غیر مستقم و معناداری بر روی اخلاق حرفه ای می باشد.