چکیده هدف از این پژوهش بررسی سلامت روان عزت نفس در دختران تحت نظارت پدر، دختران تحت نظارت مادر و دختران خانواده های عادی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آوزان دختر مدارس، شهرستان ممسنی بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی منظم تعداد 90 نفر از دانش آموزان دختر (30 نفر دانش آموز که تحت حضانت پدر 30 نفر دانش آموز دختر که بعد از طلاق تحت حضانت مادر و 30 نفر از دانش آموزان دختر با خانواده های عادی که از نظر ویژگی های دموگرافیک هم گن بودند انتخاب گردیدند. و برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های عزت نفس کوپر اسمیت و سلامت روان ghq استفاده شه است. و برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون توکلی استفاده شده است. نتایج تحلیل نشان داد که بین میانگین عزت نفس دختران تحت حضانت مادر و دختران تحت حضانت پدر با دختران خانواده های عادی تفاوت معنی داری وجود دارد. (001/0 p ، 61/10= (2 ،89) f). نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که میانگین گروه دختران خانواده های عادی به طور معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر بوده اس. همچنین تفاوت بین دختران تحت حضانت مادر با گروه دختران تحت حضانت پدر نیز معنی دار بود. به عبارتی دیگر، گروه تحت حضانت مادر نسبت به گروه تحت حضانت پدر عزت نفس بیشتری داشتند. همچنین بین میانگین سلامت روان دختران تحت حضانت مادر و دختران تحت حضانت پدر با دختران خانواده عادی تفاوت معنی داری وجود دارد. (001/0 p ، 85/25= (2 ،89)f). نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که میانگین گروه دختران خانواده های عادی به طور معنی داری بیشتر از گروه دیگر بوده است اما تفاوت معنی داری بین دو گروه دختران تحت حضانت مادر و تحت حضانت پدر وجود نداشت. بر اساس نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که حضور هر دو والد در عزت نفس و سلامت روان دختران موثر است. علاوه بر این نقش مادر در سلامت روان و عزت نفس دختران موثرتر از پدر می باشد.