امروزه از نگرانی های عمده جوامع بین المللی،حفظ محیط زیست طبیعی واکوسیستم های بزرگ ومتنوع وتوجه به گونه های گیاهی وجانوری درحال انقراض می باشد وبه کیفیت طبیعت در شهرها ، که بسیار سریعتر از گذشته به صحنه اصلی اجرای فعالیت مردم تبدیل شده اند و تاثیر وجود مناطق طبیعی در کیفیت زندگی ساکنین آن ،در سطح جهانی کمتر اشاره می شود.شهر و شهرنشینی شتابان و تبعات مختلف ناشی از آن طی دو قرن گذشته تأثیر غالبی بر سلامت و بیماری های جسمی و ذهنی داشته اند که با افزایش جمعیت شهرنشین میزان این تأثیر نیز افزون تر شده است. پارک های شهری به عنوان یکی از مهم ترین فضاهای عمومی وخدماتی شهر نقش زیادی در ارتقای کیفیت زندگی ساکنین و شرایط زیست محیطی نواحی شهری دارند. از نظر سازمان بهداشت جهانی،پارک ها فضاهایی هستند که می توانند سلامتی(فیزیکی،روحی و اجتماعی)افراد ساکن در شهررا تامین کنند.در وجه دیگر،این فضاها بخشی از فضاهای باز شهری می باشند که تعادل میان بخش بی جان وجاندار مورفولوژی شهری را تقویت می کنند وبازدهی اکولوژیکی و اجتماعی را در حد امکان افزایش می دهند.این مطالعه با هدف پی بردن به نقش پارک های موجود در منطقه ده شهرداری تهران ،در ارتقای سلامت جسمانی و روانی شهروندان صورت گرفته است. روش این تحقیق توصیفی – تحلیلی و حجم نمونه با استفاده ازفرمول کوکران ، تعیین و پرسشگری به صورت تصادفی انجام شده است.ابزار تجزیه و تحلیل داده ها،نرم افزارهای gis،atuocad ،spss و excel بوده ونتایج به دست آمده،حاکی از این است که پارک های منطقه ده شهرداری تهران از نظر میزان و نحوه پراکندگی در شرایط نامساعد قرار داشته و بافت فرسوده منطقه به سرعت در حال ساخت و ساز و تبدیل به بافت مسکونی متراکم می باشد.این در حالی است که مدیریت شهری در حفظ و نگه داری پارک های موجود عملکرد ضعیفی داشته و گسترش سطوح بی جان حتی در پارک ها نیز قابل مشاهده است.ساکنین منطقه تحت فشار اقتصادی بوده و در واحد های مسکونی با متراژ پایین زندگی می کنند. استرس،اضطراب و افسردگی از شایع ترین بیماری ها توسط پاسخ دهندگان اعلام شده است. مدیریت شهری با توجه و تمرکز بر روی آزاد سازی زمین جهت ایجاد پارک های شهری در مقیاس عملکردی مناسب ،می تواند نقش موثری در بهبود شرایط زیست محیطی منطقه و ارتقای سلامت شهروندان ایفا کند.