مدیران شرکت ها، زمانی که به سختی از منابع مالی خارجی تامین مالی می کنند درمقایسه با شرکتهای بدون محدودیت مالی، احتمال کمی دارد که این نقدینگی را در پروژه های با ارزش فعلی خالص منفی سرمایه گذاری کنند. لذا هدف این تحقیق بررسی جنبه ی مثبت محدودیت های مالی با تاکید بر مکانیزم حاکمیت شرکتی است. نتایج حاصل نشان دهنده آن است که، محدودیت مالی یک عامل اثر گذار بر چگونگی مصرف نقدینگی شرکت می باشد و رابطه مستقیم با عملکرد شرکت ها در هر صنعت دارد. لیکن در شرکتهای با حاکمیت شرکتی ضعیف این ارتباط برقرار نمی باشد.