در این مطالعه تعداد 28 سر رت نر ویستار با سن 10 هفته و وزن 20±200 گرم به طور تصادفی در چهار گروه تقسیم شدند: 1- گروه کنترل + دارونما،2- گروه تمرین مقاومتی + دارونما، 3- گروه تستوسترون انانتات (mg/kg bw20، داخل عضلانی)، 4- گروه تمرین مقاومتی + تستوسترون انانتات (mg/kg bw20، داخل عضلانی). برنامه-ی مقاومتی شامل هشت هفته صعود از نردبان (3 ست با 5تکرار)، پس از بستن وزنه به دم حیوانات بود. پس از پایان دوره ، خونگیری از چشم به عمل آمد و سپس فاکتورهای بیوشیمیایی شامل فعالیت سرمی آنزیم های ck mb، ldh، ast و غلظت سرمی کراتینین و اوره، با روش اسپکتروفوتومتری و با استفاده از دستگاه اتوآنالایزر (biotechnica targa 1500, italy) و میزان ctni با روش الایزا اندازه گیری شد. پس از بیهوشی و کالبدگشایی رت ها، نمونه گیری از بافت های قلب، عضله ی سولئوس و کلیه انجام شد و سپس پایدار کردن نمونه ها در محلول فرمالین بافر 10 %، رنگ آمیزیe&h مقاطع بافتی و بررسی میکروسکوپ نوری صورت پذیرفت.