سلولهای بنیادی مزانشیمی که امروزه قابلیتهای بالقوه آن دردرمان بیماریها ومهندسی بافت مورداستفاده قرار می گیرند،در بدن فراوانی کم داشته ونیازبه تعداد زیاد آنها در مصارف بالینی می باشد که باید مورد تکثیر در محیط آزمایشگاه قرار گیرند. اماتکثیر این سلولها در محیط آزمایشگاه باعث کاهش طول تلومر و پیری آنها شده و کیفیت آنها را در سلولهای درمانی تحت تاثیر قرار می دهد.هدف از تحقیق حاضر بررسی بیان ژن mir-138 به عنوان یکی ازmirnaهای شناخته شده ی تنظیم کننده تلومراز می باشد که در طی پاساژهای متوالی سلولهای بنیادی مزانشیمی مورد سنجش قرار گرفته است.