تغییر و اصلاح بدن به عنوان بخشی از مدیریت بدن، شامل گستره ی وسیعی ازسازوکارها و اقداماتی می شود که کنش گر انسانی با کمک ابزارهای گوناگون و به شیوه های متفاوت، با دخل و تصرف و دست کاری در اندام های بیرونی انجام می دهد. از آنجا که زنان در مقایسه با مردان نسبت به وضعیت زیبایی و ظاهری خود و آنچه به چشم می آید دقت بیشتری دارند؛ سعی شد با توجه به ماهیت گفتمان و تحلیل گفتمان پاسخ این سوال کنکاش شود که چه گفتمان هایی در جراحی زیبایی به عنوان نمونه ای مدرن از مدیریت بدن در بین زنان وجود دارد و آیا تعدد گفتمان ها منجر به ظهور هژمونی می شود یا خیر. جامعه ی آماری مورد مطالعه 30 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه رازی می باشد که از طریق نمونه گیری موردی انتخاب گردیده اند و از روش تحلیل گفتمان لاکلا و موفه برای تحلیل گفت و گوهای به دست آمده از مصاحبه ها استفاده شده است.