شهر بعنوان یک منبع توسعه و مدیریت شهری در روند توسعه شهر ، نقش بسیار مهم و تعیین کننده دارد . از دیدگاه دیگر می توان مدیریت شهری را در مسیر یک توسعه قانونمند و پایدار مورد توجه قرار داد. این مورد بیشتر از این جهت اهمیت دارد که نحوه مدیریت بر جریان مطلوب زندگی شهری ، می تواند در بهبود سکونتگاههای انسانی و پایداری توسعه شهری مهمترین نقش را ایفا کند زیرا عامل اجازه دهنده و تنظیم کننده برنامه شهری از کارایی مدیریت شهری نشات می گیرد . وظایف شهرداری ها بعنوان متولی ارائه خدمات شهری به شهروندان ، به ارائه حداقل خدمات محدود نمی گردد و شهرداری ها می بایست در جهت ارائه خدمات متنوع تر و همچنین بهبود مستمر خدمات گامی موثر بردارند در این میان یکی از مقوله های مهم و قابل بررسی ، مسائل و مشکلات مربوط به فرآیند ساخت وساز می باشد . این پژوهش قصد دارد با نیم نگاهی به الگوی توسعه دانایی محور در تحول مدیریت شهری از پیچیدگی فرآیندها بعنوان نمونه موردی بوروکراسی اداری حاکم بر ساخت وساز تبریز سخن به میان آورده تا در نتیجه گیری به حذف فرآیند های اضافی و اصلاح فرایند های الزامی در جهت رضایت مندی شهروندان و کاهش هزینه ها بیانجامد. اساس این پژوهش بر مطالعات کتابخانه ای اسنادی، پژوهش های میدانی و مصاحبه با برخی سازندگان ساختمان و کارشناسان استوار بوده و نیز داده هایی از طریق تکمیل پرسشنامه بصورت انتخابی برای ارزیابی مشکلات این فرآیند ها بدست خواهد آمد.