پژوهش حاضر با هدف مقایسه تعارض والد –کودک، مشکلات روانشناختی و کیفیت روابط زناشویی در مادران کودکان بیش فعال و عادی انجام شد. مطالعه حاضر از نوع مطالعات علّی- مقایسه ای است که در آن از بین کلیه مادران دارای کودک 7 تا 12 ساله مبتلا به اختلال بییش فعالی و نقص توجه که پس از تشخیص جهت درمان فرزندان خود به کلینیک مشاوره ناحیه 3 آموزش و پرورش شهر شیراز و کلینیک تخصصی اعصاب روان مراجعه کرده بودند با روش نمونه گیری دردسترس 120 نفر و همچنین از بین کلیه مادران دارای کودک عادی 7 تا 12 ساله که فرزندان آنها در مدارس ابتدایی ناحیه 3 آموزش و پرورش شهر شیراز مشغول به تحصیل بودند نیز با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 120 نفر به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند (اعضای نمونه در متغیرهای سن، جنسیت و تحصیلات همتا شدند). پرسشنامه رابطه ولی-فرزندی، مقیاس اضطراب، افسردگی و استرس (dass-21) و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ به عنوان ابزار پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند و جهت تحلیل داده های جمع آوری شده از آماره های توصیفی و تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین دو گروه از مادران مورد مطالعه در تمام متغیرهای پژوهش تفاوت معناداری وجود دارد. بررسی میانگین نمرات دو گروه در متغیرهای پژوهش نشان می دهد که مادران دارای فرزند عادی در پرسشنامه رابطه والد- فرزند و رضایت زناشویی نمرات بالاتر و مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال بیش فعالی در متغیرهای افسردگی، اضطراب و استرس نمرات بالاتری به دست آورده اند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که اختلال بیش فعالی در فرزندان مشکلات فراوانی را برای مادر ایجاد می کند.