چکیده در پژوهش حاضر، هویت بینا فرهنگی سوژه آواره مهاجر در راستای نظریه های انتقادی هومی بابا مورد بررسی قرار می گیرد. هومی بابا از جمله تاثیر گذارترین منتقدان حوزه پسااستعماری است که توجه خاصی به وضعیت بینابین و متزلزل سوژه های دیاسپوریک نشان داده است. از نظر بابا در ساخت هویت های فرهنگی، هویت مهاجر و میزبان در کنشی پایان ناپذیر با هم قرار دارند که منجر به شکل گیری هویتی هیبرید می شود. رمان بریک لین از اهمیت ویژه ای میان منتقدین برخوردار است زیرا این اثر برای نخستین بار زندگی مهاجرین بنگلادشی در انگلیس و همچنین تقابل دو فرهنگ و دو هویت را به تصویر می کشد. در این داستان، هویت ها و زندگی مهاجر در فضای سوم اعلان شکل می گیرد و مهاجر مانند پرتابه ای یانوس وار میان دو فضا و دو قرهنگ نوسان دارد.