بر اساس ادعای تولیدکنندگان کود زیستی نیتروکسین و سوپرنیتروپلاس به استفاده از دو باکتری azotobacter و azospirillum اشاره شده است اما عدم حضور باکتری های فوق در این تحقیق مشخص شد. لازم به ذکر است که 13 جدایه مورداستفاده در این کودهای زیستی به عنوان تیمارهای آزمایشی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در ویژگی انحلال فسفات معدنی از منبع تری کلسیم فسفات به دو روش کیفی و کمی، جدایه ba1 با بیشترین نسبت قطر هاله شفاف به قطر کلنی (26/3) و انحلال فسفات به میزان 4/606 میلی گرم بر لیتر دارای بیشترین قدرت انحلال فسفر بود، این در حالی است که دیگر جدایه موجود در بارور2 یعنی ba2 با انحلال فسفات به مقدار 11/119 میلی گرم بر لیتر دارای بیشترین انحلال فسفر از منبع هگزا فسفات سدیم (منبع فسفر آلی) بود. جدایه های مورداستفاده در کود نیتروکسین ازنظر تولید اکسین و سایدروفور شرایط خوبی داشتند به صورتی که بیشترین تولید اکسین در بین جدایه ها مربوط به جدایه n4 با 13/15 میلی گرم بر لیتر مشاهده شد و جدایه n3 ازنظر تولید سایدروفور به دو روش کیفی (تولید هاله نارنجی) و کمی (54/124 میکرومول) دارای بیشترین تولید سایدروفور بود. ازنظر ویژگی آزادسازی پتاسیم از کانی های میکای موسکوویت و بیوتیت به ترتیب جدایه ba1 و bio1 دارای بالاترین توان آزادکنندگی بودند. برای تعیین تمام پارامترهای مربوط به ویژگی pgp سویه های باکتریایی با در نظر گرفتن سه تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی آزمایش در شرایط درون شیشه ای به انجام رسید.