طنز در ادبیات جنگ تحمیلی و در اشکال رمان و داستان ، اهمیت خاصی یافته است؛ از جمله در آثار اکبر صحرایی و داوود امیریان. اقبال خوانندگان به این آثار، لزوم توجه بیش از پیش به آن ها را موجب شده است. بر این اساس در این رساله به کمک شیوه های خلق طنز، به بررسی طنز در آثار ایشان پرداخته شده است. هدف این پژوهش بررسی شیوه های طنزپردازی در آثار این مولفان و تعیین تنوع یا تکرار شیوه ها و در نهایت پرداختن به حدود و اشکال نوآوری ایشان است.