تعیین رابطه بین تفکرات غیر منطقی و سبک های هویت با رشد اخلاقی می باشد. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دختران نوجوان دبیرستانی منطقه 18 شهر تهران است که در سال تحصیلی 93-92 در مدارس عادی مشغول به تحصیل هستند (که حدود 800 نفر می باشند). حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1975) برای مطالعه 260 نفر انتخاب شد. داده ها از طریق آمار توصیفی (فراوانی، شاخص های مرکزی و محاسبه ضریب همبستگی) و آمار استنباطی ( ضریب همبستگی و رگرسیون) تجزیه و تحلیل شد. ابزارهای این پژوهش شامل سه نوع پرسشنامه است که شامل: 1-پرسشنامه ی تفکرات غیر منطقی «جونز» 2-سبک های هویت « برزونسکی» 3-رشد اخلاقی « ما » می باشد. نتایج نشان داد که بین باور های غیر منطقی و رشد اخلاقی رابطه معکوس و معنادار وجود دارد. همینطور بین سبک هویت اطلاعاتی، هنحجاری و تعهد با رشد اخلاقی رابطه مثبت و مستقیم مشاهده شد ، اما بین سبک هویت سردرگم با رشد اخلاقی رابطه منفی و معکوس بدست آمد. همه رابطه ها در سطح آلفای 5% از نظر آماری معنادار است و فرض صفر رد می شود. همچنین رشد اخلاقی با سبک هویت هنجاری و سردرگم دارای بیشترین همبستگی است هر چند با سایر سبک ها و باور های غیر منطقی نیز دارای رابطه معنادار است. هر چه دانش آموزان دارای باور های غیر منطقی بیشتری باشند رشد اخلاقی آنها کمتر است و دانش آموزانی که دارای سبک هویت سردرگم می باشند از نظر رشد اخلاقی در سطح پایینی می باشند. باور های غیر منطقی در کنار سبک های هویت قدرت پیش بینی رشد اخلاقی را نداشته است.