نام پژوهشگر: جعفر رایی زاده غنی

تعیین مقادیر بهینه عناصر آلیاژی کربن، وانادیم و مولیبدن در فولاد کم آلیاژی حاوی عناصر nicrmov
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تهران 1379
  حسین دودانگه   جعفر رایی زاده غنی

در تحقیق حاضر سعی شده است ترکیب شیمیایی فولادهای کم آلیاژی حاوی عناصر nicrmov بهینه شود. بدین منظور تاثیر عناصر وانادیم. مولیبدن و کربن بر خواص مکانیکی بخصوص تافنس مدنظر قرار گرفته است . در این راستا نمونه هایی با مقادیر متفاوت از عناصر وانادیم، مولیبدن و کربن ریخته گری شده واز انجام فورج و عملیات حرارتی، بمنظور تعیین خواص مکانیکی آزمایشهای کشش ، ضربه و سختی سنجی انجام شده است . همچنین جهت بررسی تاثیر این عناصر بر ریزساختار میکروسکوپی و رفتار شکست نمونه ها، مطالعات میکروسکوپی اعم از متالوگرافی و شکست نگاری صورت گرفته است . افزایش درصد وزنی وانادیم در محدوده مورد بررسی باعث افزایش استحکام تسلیم و کششی شده و متناظر با آن خواص داکتیلیتی کاهش یافته است ولیکن انرژی ضربه و درصد شکست نرم تغییرات محسوسی نداشته اند. افزایشی درصد وزنی مولیبدن تا 0/87 درصد، باعث افزایش استحکام تسلیم و کششی شده و انرژی ضربه را به میزان 28 ژول افزایشی داده است . در این حالت فولاد حاوی 0/87 درصد مولیبدن با 62 درصد شکست نرم ماکزیمم داکتیلیتی را در بین تمامی فولادهای مورد بررسی دارا می باشد. افزایشی درصد وزنی کربن نیز باعث افزایش استحکام تسلیم و کششی شده و متناظر با آن خواص داکتیلیتی کاهش یافته است . در این حالت انرژی ضربه با 16 ژول کاهش همراه بوده و شکست نرم نیز بمیزان 22 درصد افت نموده است . شکست نگاری نمونه های آزمایش ضربه سطح شکست شبه کلیواژی را به نمایش گذاشته که با افزایش انرژی ضربه مکانیزم شکست حفره ای غالب شده است . همچنین تغییر درصد وزین عناصر مورد بررسی تاثیری در ریزساختار میکروسکوپی و اندازه دانه آستنیت اولیه نداشته است . با توجه به نتایج آزمایشهای مکانیکی بهترین ترکیب شیمیایی از لحاظ مقادیر عناصر کربن، مولیبدن و وانادیم جهت حصول تلفیق مناسبی از استحکام و تافنس تعیین شده است .

بررسی عملیات حرارتی بهینه بر فولادهای مستحکم کم آلیاژی حاوی nicrmov
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تهران 1379
  علی اصغر خسروآبادی   جعفر رایی زاده غنی

جهت بدست آوردن خواص مکانیکی بهینه، سیکل های مختلف عملیات حرارتی شامل چهار نوع بر روی دو فولاد حاوی نیکل، کروم، مولیبدن و وانادیم انجام شد . سیکلهای عملیات حرارتی اعمال شده شامل کوئنچ و تمپر مرسوم، عملیات حرارتی بین بحرانی، عملیات کوئنچ سربالا و عملیات حرارتی آستمپر ایزوترم بودند. فرآیندهای فوق به ترتیب باعث ایجاد ریزساختارهای مارتنزیت تمپرشده، مارتنزیت تمپرشده به همراه فریت ، مارتنزیت تمپرشده در دمای پائین به همراه مارتنزیت تمپر شده در دمای بالا و در نهایت مارتنزیت تمپر شده به همراه بینیت گردید. جهت تعیین خواص مکانیکی، آزمایشهای کشش و ضربه و برای بررسی ریزساختار از میکروسکپ نوری استفاده گردید.