ترس و خشونت دو پدیده ایست که هم در تکامل شخصیت انسان و آگاهی او نسبت به وجودش نقش داشته و هم عامل رنج و آسیب اوست و انسان تا به امروز نتوانسته از آنها خلاصی یابد چرا که از نظر صاحب نظران این دو رابطه ای لاینفک با یکدیگر دارند و جزئی از ذات انسان اند. پژوهش حاضر به روش تحلیلی - توصیفی مفهوم ترس و رابطه ی آن با خشونت را از نظر مهمترین نظریه پردازان بیان می کند و سپس نظرات سارتر و تحلیل او درباره ی تاثیر این دو را در کنش های فردی و اجتماعی انسان بیان کرده و بازتاب آن را در مهمترین نمایشنامه هایش مورد بررسی قرار می دهد. سارتر در پی آن است که انسان را به مرتبه ای از آگاهی برساند که بتواند همواره بهترین انتخاب را در زندگی اش داشته باشد حتی اگر با اخلاق و قوانین حاکم در تضاد باشد.سارتر در طول زندگی اش از انواع گونه های ادبی برای انتقال اندیشه هایش استفاده کرد اما او بر این باور بود که هنر درام تاثیر مستقیمی بر روی مخاطب می گذارد .او موقعیتی که در صحنه ی تئاتر خلق می شود را در حکم یک ندا و دعوت می داند که مخاطب را در عین به رسمیت دانستن آزادی اش به بهترین گزینه در انتخاب هایش دعوت کند.

سنگ آهک بیستون (تریاس بالایی-کرتاسه بالایی) که به کوه بیستون- پرآو (پرآب) نیز در منطقه معروف است در شمال کرمانشاه واقع شده است. اشکال کارستی متنوعی در سنگ آهک های بیستون مشاهده شد. مطالعات پتروگرافی بر روی بخش کرتاسه زیرین این توالی سنگ آهکی به شناسایی 8 رخساره کربناته شامل بایندستون استروماتولیتی، وکستون- پکستون حاوی جلبک سبز، وکستون- پکستون پلوئیدی، وکستون- پکستون میلیولیدی، وکستون– پکستون حاوی فرامینیفر¬های بی منفذ، گرینستون پلوئیدی، باندستون رودیستی و رودستون– فلوتستون رودیست دار انجامید. فرآیند های دیاژنزی موثر بر توالی مورد مطالعه شامل میکریتی شدن، آشفتگی زیستی، فشردگی (فیزیکی، شیمیایی)، نئومورفیسم، شکستگی و پرشدگی، جانشینی (پیریتی شدن، سیلیسی شدن، دولومیتی شدن و ددولومیتی شدن)، انحلال و هماتیتی شدن است. نتایج مطالعات ژئوشیمی عنصری (ca، mg، sr، na، fe و mn) سنگ آهک بیستون نشان می دهد که ترکیب اولیه سنگ آهک بیستون آراگونیتی بوده و تا حدودی به ترکیب شیمیایی سازند های هم زمان آن در زاگرس از جمله داریان و فهلیان شبیه است. سنگ آهک بیستون تحت تأثیر دیاژنز متئوریک و دفنی در یک سیستم دیاژنزی بسته قرار داشته و تبادل آب- سنگ در نمونه های کل پایین بوده، بنابر این فرآیند انحلال در نمونه های bulk نمی تواند در توسعه کارست موثر باشد ولی این فرآیند می تواند در طول سطوحی که به عنوان معابری برای نفوذ آب های جوی هستند (سطوح ضعف) به طور گسترده در توسعه کارست تأثر گذار باشد. مطالعات هیدروشیمی بیان می کنند شیمی آب های زیرزمینی دشت بیستون در ارتباط با یک سنگ منشأ کربناته (سنگ آهک بیستون) است. محدوده مورد مطالعه بیستون دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است که این فاکتور نیز در توسعه کارست نقش موثری دارد. از عوامل مهم در توسعه کارست در این منطقه می توان به عامل تکتونیک اشاره کرد. سطوح ضعفی که در کارستی شدن این سنگ آهک نقش اصلی را دارند شامل 2 سری شکستگی، لایه بندی اشاره کرد و استیلولیت ها است که نقش بسیار مهمی در تسریع این فرآیند دارند. بر اساس طبقه بندی سیویک کارست توسعه یافته در سنگ آهک بیستون در رده ی هلو کارست قرار می گیرد. از دید هیدروژئولوژیکی در رده ی ژئوسنکلین کارست و بر اساس تقسیم بندی هراک از نوع اوروژنیک و در ارتباط با کوهزاهی است.