غشا پلی اکریلونیتریل متخلخل نامتقارن بعنوان زیر لایه برای غشای کامپوزیتی پلی آمید لایه نازک استفاده شده است که توسط روش وارونگی فاز با استفاده از پلیمر panw/w%16 و حلال دی متیل فرم آمید (dmf)تهیهشد. لایه paبا استفاده از پلیمریزاسیون بین سطحی از پلی اتیلن ایمین (pei)و تری اتیل آمین (tea) در فاز آبی و تری مزوئیل کلرید (tmc) در فاز آلی بدست آمد. اثر غلظت pei(5/0، 1، 5/1، 2 و % w/w2.5) و غلظت tmc(1/0، 2/0، 3/0 و % w/v0.4) بر عملکرد غشا بررسی شد. غشای پلی آمیدی لایه نازک در داخل پارازایلن xdcدر حلال اتانول و gaمحلول در آب برای افزایش بار مثبت بر روی سطح غشا غوطه ور گردید. شار آب در دو غشا با افزایش غلظت پیوند عرضی دهنده های xdcو gaابتدا کاهش و سپس افزایش می یابد اما این افزایش شار برای غشا پیوند عرضی دهنده با xdcشدیدتر است. این پدیده شاید فعالیت بیشتر xdcرا در مقایسه با gaنشان می دهد. احتباس غشاهای پیوند عرضی شده برای نمک های nacl،na2so4وcacl2 به صورتr (cacl2) > r (nacl) > r (na2so4) است. مشخصات غشا توسط آنالیزهای ft-ir،ca،sem و afm اندازه گیری شد. آستانه شکست (mwco) برای همه ی غشاها با استفاده از پلی اتیلن گلایکول آزمایش گردید. سپس mwco برای غشاهای pa، xdc وgaبترتیب 1135، 775 و 885 دالتون و اندازه حفرات 33/1، 09/1 و 17/1 نانومتر اندازه گیری شد. در نتیجه غشاهای xdc و ga اندازه حفرات کوچکتری در مقایسه با غشای pa دارد. این نتایج اثبات می کنند که عامل پیوند عرضی xdc و ga با آمین های لایه پلی آمیدی واکنش داده اند و شعاع اندازه حفره در سطح غشا تغییر نموده اند.