امروزه با گسترش شهر نشینی و جمعیت شهر نشین، توسعه روز افزون راهها، شبکه حمل و نقل، ارتقاء سطح فرهنگ عمومی جامعه نیاز به جا به جایی و تقاضا برای سفر، روز به روز افزایش یافته است. حجم زیاد این جا به جایی ها آثار و تبعاتی را به دنبال دارد از این رو پیش بینی الگوی سفرها برای برنامه ریزی و مدیریت این جابه جایی ها از اهمیت ویزه ای برخوردار است. آنچه برای پژوهش فعلی اهمیت دارد مسئله الگوی جا به جایی ها است که با ترسیم کلی الگوی جا به هایی های روزانه و سالانه روابط بین این دو الگو را بدست می آوریم که با تصور وجود این روابط می توان بسیاری از مشکلات را حل کرد. به دلیل تنوع در ویژگی های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی افرادی که جا به جا می شوند می توان انتظار داشت که افراد در الگوی جا به جایی ها(سفرها) با یکدیگر تفاوت داشته باشند. تحقیق حاضر با هدف بررسی الگوی سفرهای روزانه درون شهری با الگوی مسافرتهای سالانه در یک منطقه شهری انجام شده است. فرضیه اصلی تحقیق عبارت است از : الگوی سفرهای روزانه با الگوی مسافرتهای سالانه شهروندان تهرانی رابطه دارد. روش تحقیق از نوع پیمایشی مبنی بر استفاده از پرسشنامه با 384 نمونه و روش نمونه گیری خوشه ای طبقه بندی شده می باشد. ابتدا الگوی سفرهای روزانه و مسافرتهای سالانه را با استفاده از متغیرهای مورد نظر در تعاریف بدست آورده ایم. به منظور آنالیز داده های تحقیق از روش های آماری در نرم افزار spss20 (آزمون کای اسکوئر )استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که بین الگوی سفرهای روزانه و الگوی مسافرتهای سالانه رابطه وجود دارد که با توصیف این روابط در صورت وجود یکی از الگو ها می توان الگوی دیگر را ترسیم کرد، با ترسیم این الگوها برنامه ریزی دقیق تری صورت می گیرد که در مسیر توسعه گردشگری بسیار کارآ می باشد.