واقع گرایی سوسیالیستی شاخه ای از رئالیسم است، که اولین بار در ادبیات شوروی سابق ظهور کرد و طرح آن را ماکسیم گورکی همراه بوخارین و ژدانف در سال 1934 اعلام کردند، هدف آن توجه بیشتر به طبقه فرودست جامعه و تسریع آگاهی اجتماعی طبقه کارگر در مقابل بحران های سرمایه داری است. سوسیالیسم مدعی است که یکی از آزادترین نوع روابط اجتماعی انسان است، خواهان آزادی انسان به ویژه طبقات زحمتکش است و عامل اقتصادی را به عنوان منشأ مشکلات و درگیری در جهان می داند، ساختارهای زبرین جامعه همچون دین، اخلاق، اندیشه و ادبیات را تابع زیرساخت های مادی و ابزارهای تولید به شمار می آورد.