مقدمه : توکسوپلاسما گوندی یکی از شایع ترین تک یاخته های انگلی انسان و حیوان در تمام کشور های جهان است. در این مطالعه هدف تشخیص توکسوپلاسما در مغز رت های وحشی شهر تهران با استفاده از روش های رنگ آمیزی گیمسا، تزریق صفاقی و خوراکی به موش سوری بود. مواد و روش کار: تعداد 40 سر رت وحشی از مناطق مختلف تهران جمع آوری شد. از مغز رت های وحشی اسمیر روی لام تهیه و با رنگ گیمسا رنگ آمیزی شد. در روش دوم از مغز رت ها سوسپانسیون سلولی تهیه شد و به دو طریقه صفاقی و خوراکی به موش سوری تزریق و خورانده شد. در روش صفاقی، صفاق موش جهت یافتن انگل مورد بررسی قرار گرفت و در روش خوراکی با استفاده از کیت anti-igg با کونژوگه آنتی موس شرکت سیگما، میزان آنتی بادی توکسوپلاسمایی در سرم موش سوری اندازه گیری شد. یافته ها: در روش رنگ آمیزی گیمسا تمام نتایج منفی بودند. نتایج در روش دوم نیز منفی بود و انگل در صفاق موش های سوری مشاهده نشد. اما در روش تزریق خوراکی، پس از خوراندن سوسپانسیون های مغزی به موش های سوری و اندازه گیری تیتر anti-igg بعد از گذشت یک ماه در سرم موش های سوری میزان آلودگی 50% گزارش شد. نتیجه گیری: روش تهیه اسمیر روی لام با رنگ آمیزی گیمسا و روش تزریق صفاقی بافت های آلوده به کیست توکسوپلاسما به موش سوری از ارزش کمتری نسبت به روش خوراندن بافت های آلوده و تعیین تیتر anti-igg در سرم موش سوری برخوردار هستند. در این مطالعه میزان آلودگی مغز رت های وحشی با روش تعیین تیتر سرمی anti-igg 50% گزارش شد.

جنس کریپتوسپوریدیوم ترکیبی از انگلهای تک یاخته ای است که لبه میکروویلی های سلولهای پوششی مجرای گوارشی تمام رده های مهره داران را آلوده می سازد. این انگلها در سراسر جهان یافت می شوند. اثرات عفونت ناشی از این انگل در گونه های مختلف کریپتوسپوریدیوم متغیر می باشد. برخی از گونه های کریپتوسپوریدیوم بسیاری از گونه های میزبانی را آلوده ساخته درحالیکه تعدادی در گروه محدودی از قبیل جوندگان یا نشخوارکنندگان یافت شده و حتی گونه هایی هم شناخته شده که تنها یک گونه میزبانی را آلوده می کنند. در این مطالعه به تعیین آلودگی و شناسایی مولکولی گونه های کریپتوسپوریدیوم در رتهای وحشی در سطح شهر تهران پرداخته شد ، که با صید تعداد 77 رت وحشی و انتقال به آزمایشگاه و آزمایش بر روی محتویات روده به دو روش میکروسکوپی و مولکولی موارد مثبت شناسایی شدند که تعداد موارد مثبت در روش میکروسکوپی که با استفاده ازتکنیک ذیل نلسون ( رنگ آمیزی اسید فست ) بود ،10 مورد ( 13 % ) شناسایی شد و این در حالی است که در روش مولکولی که با استفاده از nested pcr بود تعداد موارد مثبت 21 مورد ( 27 % ) بود تمام موارد مثبت در روش فوق را جهت شناسایی گونه های آلوده کننده با روشrflp مورد آزمایش قرار دادیم. از لحاظ الگوی rflp تمامی نمونه ها کریپتوسپوریدیوم با گونه پارووم شناسایی شدند، که جهت تایید مطالعه rflp اقدام به تعیین توالی گردید که موارد مورد نظر از لحاظ گونه تایید شدند ، و در نتیجه آزمایش rflp و تعیین توالی همان گونه کریپتوسپوریدیوم پارووم را نشان داد. نتایج بدست آمده حاصل از این مطالعه نشان می دهد ، که رتهای وحشی آلوده به گونه ای از کریپتوسپوریدیوم هستند که توانایی ایجاد آلودگی در انسان را داشته و این خود نشانی از اهمیت بهداشتی رتهای آزاد در سطح شهرهاست ، که احتمالا گونه کریپتوسپوریدیوم آلوده کننده انسان که بیشتر همان گونه پارووم است می تواند از رتهای وحشی به انسان منتقل شود.

ژیاردیا لامبلیا اصلی ترین تک یاخته روده ای قابل انتقال توسط آب در سراسر جهان به دلیل آلوده شدن آب با منابع آلوده مانند فاضلاب می باشد. ژیاردیازیس معمول ترین عفونت انگلی انسان در جهان است که باعث اسهال طولانی مدت می شود. انتقال انگل به صورت دهانی – مدفوعی می باشد. در بین گونه های شناسایی شده ژیاردیا، تنها ژیاردیا لامبلیا انسان را آلوده می کند. این تحقیق به منظور بررسی ایزوله های ژیاردیا لامبلیا شهر های اهواز و تهران با استفاده از ژن گلوتامات دهیدروژناز با روش pcr و تعیین توالی صورت گرفته است. در این تحقیق 1115 نمونه مدفوع انسانی از شهر های اهواز و تهران (375 نمونه از اهواز و 740 نمونه از تهران) جمع آوری و با روش میکروسکوپی بررسی شد و برای نمونه های مثبت استخراج dna با روش فنل/ کلروفورم و کیت استخراج dna از مدفوع انجام شد، به منظور تمایز بین نمونه ها از pcr و تعیین توالی ژن گلوتامات دهیدروژناز استفاده شد. تکثیر ناحیه gdh با استفاده از یک مرحله pcr با پرایمرهای gdhr و gdhf انجام شد. از نمونه های جمع آوری شده 37 نمونه (22 نمونه از اهواز و 15 نمونه از تهران) کیست یا تروفوزوئیت ژیاردیا لامبلیا را نشان دادند. ژن gdh هر 37 نمونه با موفقیت تکثیر شد. توالی نوکلئوتیدی 458 جفت بازی ناحیه gdh ده ایزوله ژیاردیا لامبلیا (از هر شهر 5 مورد) مشخص شد. بر اساس این مطالعه، ژنوتیپ ایزوله های ژیاردیا لامبلیای مورد بررسی را می توان در دو گروه متفاوت قرار داد. ایزوله های ژیاردیا لامبلیا شهر های اهواز و تهران بر اساس توالی نوکلئوتیدی ناحیه gdh با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که ایزوله های a14, a6 a1, t4, t2 متعلق به گروه b و ایزوله های t8, t11, t14, a8, a13 متعلق به گروه a می باشند (ایزوله های اهواز با حرف a و ایزوله های تهران با حرف t نشان داده شده اند)، همچنین نمونه ها ی بررسی شده از این دو شهر با استفاده از ژن گلوتامات دهیدروژناز از نظر پراکندگی از الگوی خاصی پیروی نمی کنند.

ژیاردیا لامبلیا تک یاخته انگلی آلوده کننده روده کوچک است، که در سراسر جهان انسان را آلوده می کند. ژیاردیا لامبلیا در انسان معمولاً به وسیله نوشیدن آب های آلوده با کیست انتقال می یابد. نشانه های بیماری شامل اسهال چرب، نفخ شکم، اسهال و دل پیچه است. اما در بیشتر موارد در افراد با دستگاه ایمنی سالم، بیماری بدون نشانه است یا دارای علائم بیماری خفیف می باشد. از میان شش گونه شناخته شده ژیاردیا، فقط ژیاردیا لامبلیا انسان را آلوده می کند؛ این گونه همچنین تعداد زیادی از دیگر پستانداران را آلوده می کند. ایزوله های ژیاردیا لامبلیا در هفت گروه ژنتیکی کلاس بندی شده اند، که این کلاس بندی بیشتر بر اساس شناسایی اختلافات ژن های گلوتامات دهیدروژناز، زیر واحد کوچک rna ریبوزومی و تریوز فسفات ایزومراز بوده است. ژنوتایپ های a وb انسان و طیف وسیعی از سایر میزبانان، شامل: حیوانات اهلی، گربه، سگ و حیوانات وحشی را آلوده می کنند. ایزوله های ژنوتایپ a خود به زیر ژنوتایپ های i و ii و ژنوتایپ b به زیر ژنوتایپ های iii و iv گروه بندی شده اند. گروه های ژنتیکی c، d، e، f و g محدود به حیوانات خانگی، احشام و حیوانات هستند. در این تحقیق، 30 نمونه مثبت ژیاردیا لامبلیا از شهرستان خرم آباد و روستاهای اطراف جمع آوری گردید. بعد از استخراج dna تکثیر ژن gdh، با استفاده از pcr انجام شد که از 30 نمونه 24 نمونه مثبت شدند. برای تعیین اختلافات ژنتیکی بر روی 5 نمونه (2 نمونه از مناطق روستایی و 3 نمونه از مناطق شهری) تعیین توالی انجام شد. هم ردیفی چندگانه توالی ژن gdh نشان داد که توالی ها همه از یک ژنوتایپ بودند، 5 نمونه همه از ژنوتایپ a بودند. در این مطالعه ژنوتایپ a، ژنوتایپ غالب در خرم آباد و روستاهای اطراف بود. این یافته ها نشان داد که ایزوله های شهرستان خرم آباد از لحاظ ژنوتایپ شبیه هستند.

عفونت های میکروسپوریدیایی در تمام میزبانان مهره دار و بی مهره اعم از پستانداران رخ می دهد. در انسان این ارگانیسم های تک سلولی یوکاریوتی کوچک بعنوان عوامل بیماریزای فرصت طلب و نوظهور شناخته می شوند که با طیف وسیعی از علائم بالینی در افراد hiv/aids، مسافران، کودکان، گیرندگان پیوند و افراد کهن سال همراه می باشد. شایعترین میکروسپوریدیاهای آلوده کننده انسان انتروسایتوزون بینئوسی و اعضای جنس انسفالیتوزون می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی و مقایسه ژنتیکی ایزوله های انتروسایتوزون و انسفالیتوزون از انسان (hiv+)، گوساله، کبوتر و رت های آزاد زی با استفاده از ژن rna ریبوزومی می باشد. در این مطالعه بطور کلی نمونه مدفوع از 131 بیمار hiv+ (cd4<300 cell/mm3)، 126 گوساله، 147 کبوتر و 102 رت بطور تصادفی از تهران جمع آوری و بمنظور بررسی حضور میکروسپوریدیاهای آلوده کننده انسان از روش رنگ آمیزی (تریکروم اصلاح شده) و تکنیک های multiplex/nested-pcr و rflp استفاده شد. 17 نمونه انسانی (9/16%) بوسیله آزمایش میکروسکوپی و 25 ایزوله (35/25%) با پرایمرهای اختصاصی شناسایی شد. به ترتیب، چهارده (11/11%) و بیست و هشت (22/22%) نمونه گاوی با آزمایش میکروسکوپی و pcr مثبت شد. 19 ایزوله (9/12%) و 31 نمونه کبوتری (1/21%) به ترتیب با روش رنگ آمیزی و مولکولی شناسایی شد. 16 نمونه رتی (68/15%) با استفاده از روش رنگ آمیزی و 25 نمونه (5/24%) با روش مولکولی شناسایی شد. در نمونه های انسانی، 13 ایزوله انتروسایتوزون بینئوسی (52%)، 10 مورد انسفالیتوزون اینتستینالیس (40%) و 2 مورد عفونت مشترک (8%) شناسایی شد. در نمونه های گاوی، 19 ایزوله انتروسایتوزون بینئوسی (37/70%)، 3 مورد انسفالیتوزون اینتستینالیس (64/17%) و 6 مورد عفونت مشترک (22/22%) شناسایی شد. 13 کبوتر (93/41%) به انتروسایتوزون بینئوسی، 4 مورد به انسفالیتوزون اینتسینالیس (90/12%)، 6 مورد انسفالیتوزون هلم (35/19%) و 2 مورد (45/6%) انسفالیتوزون کانیکولی آلوده بودند. عفونت مشترک در 6 کبوتر دیگر مشاهده شد. از میان رت های آزادزی، 12 مورد انتروسایتوزون بینئوسی (48%)، 4 مورد انسفالیتوزون اینتستینالیس (16%)، یک مورد انسفالیتوزون هلم (4%)، 5 مورد انسفالیتوزون کانیکولی (20%) و 3 مورد عفونت مشترک (12%) شناسایی شد. براساس اطلاعات ما، این اولین باری است که انسفالیتوزون کانیکولی و انسفالیتوزون هلم به ترتیب در کبوتر و رت شناسایی شده است. با استفاده از نواحی its ژن rna ریبوزومی ژنوتیپ انتروسایتوزون بینئوسی، انسفالیتوزون هلم، انسفالیتوزون کانیکولی مشخص شد. 28 توالی انتروسایتوزون بینئوسی در 10 ژنوتیپ طبقه بندی شدند که شامل ژنوتیپ های c، d، j، m و l که پیش از این گزارش شده بود و 6 ژنوتیپ جدید (به نام ireb1 تا ireb6) می شد. ژنوتیپ j که در ابتدا از گاو شناسایی شده بود، از نمونه های کبوتر و رت این مطالعه جدا شد. ژنوتیپ d در 2 بیمار hiv+، یک گاو، 3 کبوتر و 3 رت شناسایی شد. ژنوتیپ j از 2 نمونه کبوتری و 1 نمونه رتی جدا شد. ژنوتیپ m در 2 نمونه کبوتر و 3 نمونه گاو شناسایی شد. ژنوتیپ l نیز تنها در یک نمونه رت یافت شد. از ژنوتیپ های جدید ireb1-3 در انسان، ireb4-5 در گاو و ireb6 در رت یافت شد. ژنوتیپ های انسفالیتوزون هلم با ژنوتیپ های 1 و 3 در کبوتر و ژنوتیپ 1 در رت شباهت داشت. ایزوله های کبوتری انسفالیتوزون کانیکولی با ژنوتیپ i و ii و در رت با ii و iii برابر بود که پیش از این در منابع حیوانی و انسانی شناسایی شده بود. آنالیزهای مولکولی و فیلوژنتیکی نشان داد که هیچ سدی در انتقال میکروسپوریدیاها بین انسان و حیوانات این مطالعه وجود ندارد. این مطالعه دارای اهمیت بهداشی و محیطی است زیرا عوامل بیماریزای میکروسپوریدیایی با خاستگاه حیوانی توان آلوده ساختن انسان را داشته و از طرفی دیگر محیط پیرامون انسان را آلوده می سازند. این اطلاعات دلیلی بر اهمیت کنترل همه گیر شناسانه و پیشگیری در بخش های پزشکی و کشاورزی می باشد.

پنوموسیستیس ایرووتزی یکی از عوامل بیماریزای فرصت طلب می باشد که قادر به ایجاد بیماری کشنده در افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی می باشد. مطالعه حاضر اولین مطالعه مولکولار اپیدمیولوژی ارگانیسم فوق در بیماران مبتلا به نقص ایمنی در ایران می باشد. در این مطالعه از سه گروه بیمار مبتلا به نقص ایمنی مراجعه کننده به مرکز رفرانس سل و بیماریهای ریوی و مرکز رفرانس hiv/aids تعداد 372 نمونه جمع آوری شد. جهت تشخیص وجود dna ارگانیسم یک قطعه از ژن mt lsu rrna با استفاده از nested pcr تکثیر گردید. به منظور تشخیص موارد مقاوم به دارو، موتاسیون در دو کدون 55 و 57 از ژن dhps با استفاده از روش pcr-rflp بررسی شد. و به منظور تعیین ژنوتیپ سوش جدا شده از بیمار یک قطعه از ژن its1-its2 تکثیر و تعیین توالی گردید. در این مطالعه، dna ارگانیسم از نمونه 130/16 بیمارhiv مثبت (3/12%)،89/7 بیمار (8/7%) مبتلا به aecopd و 153/11 بیمار (2/7%) مبتلا به انواع بدخیمی جدا گردید. 34/5 نمونه (7/14%) جدا شده از بیماران مثبت موتاسیون در کدون های 55 و 57 را نشان دادند. نتایج این تحقیق نشان داد که هاپلوتایپ غالب در نمونه های جدا شده از بیماران ایرانی تایپ eg با فرکانس 25% می باشد. آنالیزها نشان داد که هاپلوتایپ eg سرمنشاء تایپ های جدا شده از بیماران ایرانی می باشد. دو هاپلوتایپ جدید hb و hi که تا کنون از هیچ نقطه ایی از دنیا گزارش نشده است و یک ژنوتایپ جدید (edelt) در این مطالعه مشاهده گردید. ارتباطی بین موتاسیون در ژن dhps و تایپ های جدا شده از بیماران ایرانی مشاهده نشد. آنالیز فیلوژنتیک بر اساس پلی مرفیسم قطعه ژنی mt lsu rrna نشان داد که سوش های جدا شده از بیماران ایرانی با 99% تشابه، شبیه به سوشهای جدا شده از بیماران هندی می باشد.

چکیده: بلاستوسیستیس از شایعترین انگل های تک یاخته ای زئونوز است که به صورت بی هوازی در دستگاه گوارش انسان و بسیاری از مهره داران یافت می شود. با وجود اطلاعات زیادی که از آن کسب شده ولی بسیاری از مجهولات بیولوژیکی و حتی بیماری زایی آن همچنان باقی مانده است. هدف از این مطالعه بررسی ساب تایپ های بلاستوسیستیس در انسان، گاو و پرندگان و رابطه ژنی آنها در شهر خرم آباد بود که به طورکلی بر روی 1445 نمونه مدفوع (511 نمونه انسانی، 196 نمونه گاوی و 748 نمونه از پرندگان) بعد از استخراج dna به وسیله کیتهای تجاری و با استفاده از پرایمرهای تعیین جنس و تحت نوع، میزان شیوع جنس و ساب تایپ ها در هر کدام از موارد انسانی، گاوی و پرندگان مشخص شد. با استفاده از روش های تشخیص ملکولی به روش pcr، از 511 نمونه مدفوع انسانی تعداد 33 مورد (5/6 درصد) و از 186 نمونه گاوی تعداد 19 مورد (8/9 درصد) و از 748 نمونه پرندگان فقط یک مورد مبتلا به انگل بلاستوسیستیس تشخیص داده شدند. در مرحله بعد که جهت تعین هفت ساب تایپ از انگل فوق، بر روی موارد مثبت انجام گرفت، از 33 مورد مثبت انسانی، ساب تایپ سه مورد مشخص نشد و در سی مورد باقی مانده، سه ساب تایپ به ترتیب st1 (57%)، st5 (20%)، st2 (13%) و آلودگی های مخلوط (10%) در انسان مشخص شدند، و از 19 مورد مثبت گاوی، ساب تایپ چهار مورد مشخص نشد و در پانزده مورد باقی مانده، سه ساب تایپ به ترتیب st5 (60%) و st3 و st6 و مخلوط هر کدام 3/13% مشخص شدند و ساب تایپ تنها نمونه پرندگان هم st2 تشخیص داده شد. غالب بودن st3 انسانی مشابه اکثر مطالعات انجام شده در دنیا می باشد، ولی شیوع بالای st5 انسانی از یک طرف و گاوی از طرف دیگر و تشابه 98 درصدی سکانس آن ها گویای این واقعیت است که گاو می تواند مخزن اصلی انگل و منشا آلودگی های انسانی باشد و st5 هم یک ساب تایپ زئونوز است و وجود st2 در پرندگان غیر معمول است ولی با توجه به تشابه 99 درصد آن با موارد انسانی، می توان ادعا کرد که منشا انسانی دارد که به مطالعات بیشتری نیاز دارند. واژگان کلیدی: شیوع، بلاستوسیستیس، ساب تایپ، انسان، گاو، پرندگان

لیشمانیازیس جلدی یکی از بیماریهای اندمیک در برخی از نقاط ایران است. استفاده از ترکیبات آنتیموان پنج ظرفیتی به عنوان داروهای خط اول درمان، با محدودیت ها وعوارض جانبی متعددی همراه می باشد. ازاین رو همواره تلاش برای یافتن روشهای درمانی جدید و موثر مورد نظر است. درپژوهش حاضر، تاثیرداروی5-فلورواوراسیل(12،25،50 و 100 میکروگرم بر میلی لیتر)، نانو ذرات اکسید روی(30،60،90 و 120 میکروگرم بر میلی لیتر) و آلوئه امودین(40،80،120 و 160 میکروگرم بر میلی لیتر) بررشد و القا مرگ برنامه ریزی شده سلولی بر پروماستیگوت لیشمانیا ماژور در شرایط in vitro مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین تاثیر این 3 دارو در بهبود زخم ناشی ازلیشمانیا ماژور بررسی شد. real time-pcr برای تعیین تعداد انگل در زخمها مورد استفاده قرار گرفت. برای بررسی تغییرات سیتم ایمنی، پس از درمان دو سایتوکان inf-y و il-4اندازه گیری شدند. ic50 5-فلورواوراسیل، آلوئه امودین و نانو ذرات اکسید روی بر پروماستیگوتها 24 ساعت پس از کشت به ترتیب 17/26، 71/52 و 87/ 34 میکروگرم بر میلی لیترمحاسبه شد. نتایج بدست آمده از آزمون فلوسایتومتری نشان داد که هر سه دارو باعث القائ مرگ برنامه ریزی شده سلولی در پروماستیگوتهای انگل می شوند که در گروه کنترل 72 ساعت پس از کشت انگل میزان مرگ برنامه ریزی شده سلولی 64/3 درصد بود در حالیکه پس از این مدت زمان در غلظت 100 میکروگرم بر میلی لیتر از 5-فلورواوراسیل، 120 میکروگرم بر میلی لیتر از آلوئه امودین و120 میکروگرم بر میلی لیتر از نانو ذرات اکسید روی میزان مرگ برنامه ریزی شده سلولی به ترتیب 5/74، 1/74 و 76/93 درصد تعیین شد. بهترین تاثیر را در کاهش اندازه زخم آلوئه امودین 1% داشت به گونه ای که قطر زخم در این گروه به 1/2 میلیمتر در مقابل 1/14 میلیمتر در گروه کنترل رسید. نتایج real time-pcr نشان داد که داروی 5-فلورواوراسیل 1% بهترین تاثیر را در کاهش تعداد انگل داشت بطوریکه تعداد انگل در این گروه 1225بود درحالیکه در گروه کنترل 86450 کپی انگل محاسبه شد. میزان inf-y بطور معنی داری افزایش یافت اما افزایش il-4 معنی دار نبود. بر اساس نتایج بدست آمده، سه داروی مورد استفاده دارای اثرات ضد لیشمانیایی بودند. با توجه به اینکه آلوئه امودین توکسیک نبوده و منشا گیاهی دارد می تواند به عنوان دارویی مناسب در مطالعات جامع تر و نیز کلینیکال ترایال مورد استفاده قرار گیرد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

کریپتوسپوریدیوم پارووم یک ارگانیسم تک یاخته می باشد که سلول های اپیتلیال روده کوچک را آلوده می کند، موجب بیماری اسهالی در انسان ها و حیوانات می گردد. در افراد واجد ایمنی کار آمد ایجاد یک بیماری شبه وبا می نماید که معمولاً بعد از 2 الی 3 هفته رفع می گردد. در افراد دارای نقص سیستم ایمنی، بویژه افراد ایدزی، معمولاً شدید است و به طول می انجامد و ممکن است به صورت تهدید کننده زندگی در آید. با وجود اینکه اثر بسیاری از ترکیبات دارویی بر علیه کریپتوسپوریدیوزیس در حیوانات و انسان ها مورد آزمون قرار گرفته است ، ترکیباتی که بطور واضح مورد تأیید قرار گیرند، کاملاً مورد توافق باشند و یا سریعاً در دسترس باشند، برای پیشگیری یا درمان وجود ندارند. 2 داروی آنتی کوکسیدیال موننسین و تولترازوریل به تنهایی و در ترکیب با یکدیگر برای فعالیت ضد کریپتوسپوریدیومی اشان در محیط نمکی معتدل شده hank((hbss مورد ارزیابی قرار گرفتند. قدرت بقاء اووسیستهای تخلیص شده c.parvum پس از 24 و 48 ساعت انکوباسیون در c°37 با دارو سنجیده شد. این روش فوایدی نظیر سرعت و هزینه اندک را در بر داشت. نتایج نشان داد که در این مطالعه مخلوط 2 دارو در غلظتهای مشابه بالاترین اثر را بر روی اووسیستهای c.parvum نسبت به هر یک از داروها به تنهایی داشت(p = 0.00)، در نتیجه تعداد اووسیستهای باقی مانده سالم و فعال در کمترین تعداد خود بودند و داروی موننسین سدیم در مقایسه با تولترازوریل در غلظتهای مشابه اثر بیشتری را نشان داد(p = 0.00)، در نتیجه تعداد اووسیستهای باقی مانده سالم و فعال تیمار شده با موننسین سدیم کمتر از تعداد آنها در نتیجه تیمار کردن با تولترازوریل بود. در مورد تفاوت در اثر گذاری غلظتهای مختلف، غلظتهای متفاوت درون گروهی هر یک از داروها و مشابه بین گروهی 3 دارو متفاوت از یکدیگر عمل کردند(p = 0.00) و در حالت کلی تمامی داروها در بالاترین غلظت (g/mlµ100) بیشترین تأثیر را داشتند که تعداد اووسیستهای باقی مانده سالم و فعال در کمترین تعداد خود بودند و در پائین ترین غلظت (g/mlµ1/0) کمترین تأثیر را داشتند که تعداد اووسیستهای باقی مانده سالم و فعال در بیشترین تعداد خود بودند.

در این مطالعه، از موش های نوزاد آلوده به اووسیست های کریپتوسپوریدیم پارووم، به عنوان تابلوی ارزیابی پاسخ های ایمنی هومورال، در جهت کنترل کریپتوسپوریوزیس در نشخوارکنندگان مورد استفاده قرار گرفت. چهل موش نوزاد 2 تا 3 روزه از نژاد balb/c به دو گروه بیست تایی نمونه و کنترل تقسیم شدند. موش های گروه نمونه، با اووسیست های کریپتوسپوریدیم پارووم از طریق خوراکی آلوده شدند ولی موش های گروه کنترل به صورت غیرعفونی باقی ماندند. در هر دو گروه، وجود آنتی بادی igg پس از هفت روز با روش وسترن بلاتینگ مورد بررسی قرار گرفت و میزان آن با روش های اندازه گیری پروتئین، تعیین شد. در نهایت، تفاوت بارزی میان آنتی بادی موجود در سرم موش های آلوده گروه نمونه با موش های غیرعفونی کنترل مشخض گشت.