دریاچه ارومیه بعنوان بزرگترین دریاچه طبیعی داخلی ایران و با قدمتی بیش ازهفتصدمیلیون سال به دلیل تهدیدات جدی که ازسوی مخاطرات طبیعی و انسانی و زیست محیطی برآن تحمیل شده است. در سالهای اخیر، روشهای مختلف بهره برداری و انتقال آب به دریاچه صورت گرفته است. در این تحقیق به بررسی تاثیرات هیدروژئومرفولوژیکی انتقال آب رودخانه زاب به داخل دریاچه پرداخته شده است که از طریق حفر تونل و احداث تونل بتنی انجام می گردد. طبق پیش بینی های صورت گرفته در نتیجه اجرای این پروژه، سالانه 645 میلیون متر مکعب آب، وارد دریاچه خواهد شد. برای بررسی تاثیرات هیدروژئومرفولوژی ابتدا عواملی که در این تغییرات موثرند در 8 معیار، شامل پارامترهای اقلیمی، هیدرورلوژی، زمین شناسی، کاربری اراضی، تاثیرات گسل، ارتفاع، شیب و نزدیکی به رودخانه را ابتدا براساس نوع تاثیراتی که در هدف مورد نظر دارد نرمال سازی کرده و سپس مناطقی که بیشتر در محدوده های خطرات ژئومرفولوژیکی قرار دارند با استفاده از مدل تصمیمی گیری چند معیاره topsis در محیط نرم افزار arcgis تحلیل گردیدو طرق نتایج بدست آماده توسط مدل، به مقدار 305947 هکتار از منطقه در محدوده آسیب پذیری هیدژئومرفولوژیکی قرار دارد که این مقدار عمدتا در دهانه ورودی آب به دریاچه می باشد.