سم 2,4-dعلفکش هورمونی, سیستمیک ,انتخابی و از گروه فنوکسی استیک اسید می باشد و یکی از علفکش های معروف بوده که در ایران به طور گسترده برای کنترل علف های هرز پهن برگ مخصوصا در غلات استفاده می شود. مهمترین ریسک فاکتورها برای سمیت 2,4-dبرروی انسان میزان مواجهه و میزان دوز مصرفی است که در این مطالعه بعنوان معیار پاسخ سمی مد نظر قرارگرفته است . در این مطالعه با پایش بیولوژیکی ارزیابی سمیت ژنتیکی در کاربران کشاورز این سم در مزارع غلات استان کردستان و ارزیابی همزمان الگوی مصرف این سم در محیط زیست نسبت به ارزیابی و مدیریت ریسک اقدام شد.در مزارع گندم استان کردستان تعداد26 نفر از کشاورزانی که با سم 2,4-dمواجهه شغلی دارند انتخاب شدند وپس از تکمیل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک با کنترل مقایسه شدند.در این پژوهش از هر دوگروه مورد و شاهد که تفاوت معنی دار سنی نداشتند، با مسواک استریل سلول های بوکال گرفته شد سپس نمونه برداشت شده روی لام فیکس شد و پس از انجام رنگ آمیزی اختصاصی لام ها درجه بندی شده و دو گروه با یگدیگر با استفاده از تست میکرونوکلئوس مقایسه شدند.در این مطالعه علاوه بر شناسایی نقش مدت زمان مواجهه با سم 2,4-d ،تعداد دوره های سم پاشی،عدم استفاده از ppe ، منبع تأمین آب آشامیدنی، نگهداری آب در ظروف پلاستیکی ،مدت زمان طولانی در مجاورت با آفتاب،مدت زمان خواب، نوع روغن مصرفی،نوع فراورده های لبنی (کم چرب و پرچرب)، مصرف سیگار، وزن وbimجزء ریسک فاکتورهای مؤثر در بروز میکرونوکلئوس در گروه مورد بعنوان معیار ارزیابی سمیت ژنتیکی شناسایی شدند.