ترکیب از جمله مقوله هایی است که بسیاری از زبان شناسان از دیرباز، مورد توجه و مطالعه قرار داده اند. معادل سازی برای واژه ها و اصطلاحات علمی بیگانه، به شیوه بهره گیری از ساخت های مرکب، فرایندی است که در بسیاری از زبان ها، از جمله فارسی و فرانسه، مورد استفاده قرار می گیرد فرایندی که با بهره بردن از آن می توان بر بسیاری از محدودیت های زبانی فایق آمد. قابلیت واژه سازی به شیوه ی بهره گیری از ساخت های مرکب، قابلیتی است آن چنان گسترده و درخور توجه، که تمامی گویشوران یک زبان، از عامی تا صاحب نظر، می توانند با استفاده از آن به واژه سازی بپردازند، از این رو پژوهش بر روی این ویژگی پر اهمیت که پیوندی تنگاتنگ با مقوله ی زایایی زبان دارد، می تواند از بسیاری مسائل زبانی گره گشایی نماید، در همین راستا به بررسی ساخت های ترکیبی در زبان فارسی و فرانسه پرداختیم و سپس در چارچوب ترجمه، آن ها را مورد مطالعه قرار دادیم.شیوه ی کار در این پژوهش بدین گونه است که در آغاز و گام نخست کوشیدیم به تبیین و توصیف ترکیب در زبان فارسی و فرانسه بپردازیم، در گام دوم با بررسی در آثار ادبی دو زبان که در قالب پرسشنامه ای متشکل از 19 جمله فرانسه و 15 جمله فارسی می باشد، سعی کرده ایم این ترکیب ها را در رویکرد ترجمه به روش توصیفی – تحلیلی بررسی کرده و بدین ترتیب تفاوت های زبانی و فرهنگی بین دو زبان و نیز مشکلات دانشجویان را به طور اجمالی مطالعه نماییم.