به منظور مطالعه تأثیر کود زیستی و شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی ذرت علوفه ای سینگل کراس 704 تحت سطوح مختلف اسید هیومیک آزمایشی در سال زراعی 1393 در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل به صورت کرت های خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمار های آزمایش شامل تیمار اصلی اسید هیومیک در 3 سطح (صفر،6 و12 لیتر در هکتار) و عامل فرعی نسبت های کودی (تلفیق کود شیمیایی و زیستی) در پنج سطح: 100% مقدار کود شیمیایی توصیه شده اوره، kg300+ فسفات آمونیوم، kg100+ سولفات پتاسیم، kg100 درهکتار) ، 75% مقدار کود شیمیایی توصیه شده + 2 کیلوگرم کود زیستی نانو، 50% مقدار کود شیمیایی توصیه شده + 2 کیلوگرم کود زیستی نانو، 25% مقدار کود شیمیایی توصیه شده + 2 کیلوگرم کود زیستی نانو و عدم استفاده از کود شیمیایی و مصرف کود زیستی نانو به میزان 2 کیلوگرم در هکتار بود. عملیات آبیاری و وجین به موقع انجام شد. پس از شیری شدن بلال ها گیاه از سطح زمین برداشت شد صفات کمی (ارتفاع، قطر ساقه، عملکرد علوفه تر و علوفه خشک) و صفات کیفی (پروتئین خام، ماده خشک قابل هضم، کربوهیدرات های محلول در آب، درصد دیواره سلولی منهای همی سلولز، خاکستر و درصد الیاف نامحلول در شوینده خنثی) اندازه گیری شد. در این بررسی تیمارهای کودی تاثیر قابل توجهی بر ویژگی های مورد بررسی گذاشتند به طوری که بیشترین تاثیر در ارتفاع گیاه (144/33)، عملکرد علوفه خشک (g/m21943)، میزان کلروفیل (57/5) و درصد پروتئین خام (9/76) از تیمار مصرف 75% کود شیمیایی + کود زیستی همراه با 6 لیتر هیومیک اسید به دست امد که در شاخص های ارتفاع و درصد پروتئین با تیمار 100% کود شیمیایی در یک سطح اماری قرار داشت. عملکرد علوفه تر، قطر ساقه و خاکستر در سطح 5 درصد معنی دار نبود. تیمار کاربرد 75% درصد کود شیمیایی + کود زیستی همراه با 12 لیتر اسید هیومیک بیشترین میزان درصد ماده خشک قابل هضم (82/40) و کربوهیدرات¬های محلول (33/36) در آب را دارا بود. کمترین درصد الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (9) از تیمار کاربرد 6 لیتر اسید هیومیک بهمراه %75 کود شیمیایی + کود زیستی به دست امد، همچنین تیمار 50% درصد کود شیمیایی + کود زیستی همراه با 6 لیتر هیومیک اسید بیشترین تاثیر را بر درصد الیاف نامحلول در شوینده خنثی (ndf) (10/51) داشت. نتایج کلی ازمایش نشان داد که تیمار 75% کود شیمیایی + کود زیستی همراه با 6 لیتر اسید هیومیک بیشترین تاثیر را بر عملکرد کمی و کیفی ذرت بدون کاهش نسبت به مصرف 100% کود شیمیایی داشت.