نام پژوهشگر: مصطفی حسینی‌شاد

بررسی خوردگی در لوله های سیمانی و لوله های آزبست در مجراهای فاضلاب با استفاده از مصالح مختلف و مقایسه بین آن ها
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه بیرجند - دانشکده عمران 1393
  مصطفی حسینی شاد   محمدرضا دوستی

در این مطالعه، در مورد خوردگی لوله های بتنی با توجه به اینکه لوله های بتنی دارای بیشترین استفاده در سیستم جریان فاضلاب می باشند، بررسی گردید. هفت نمونه که از بتن های مختلف با درصد های مختلفی از آهک و سیمان تیپ 2 و سیمان ضد سولفات و نیز سیمان آزبست ساخته شدند.نمونه های مختلف که در ساخت آنها از آهک استفاده شد، با استفاده و الهام از ملات باتارد جهت تعیین اندازه های سیمان و آهک در نظر گرفته شد تا میزان خوردگی آن در سیستم فاضلابرو با توجه به تشکیل گاز سولفید هیدروژن در این مجراها و تولید اسید سولفوریک اندازه گیری گردد. برای تعیین میزان خوردگی سه محلول اسید سولفوریک با غلظت های 1%، 3% و 5% در نظر گرفته شد که در هر یک از محلول ها و از هر کدام از نمونه ها، 36 نوع نمونه ساخته شد و در بازه زمانی 50 روز، 100 روز و 150 روز نرخ خوردگی و نیز میزان مقاومت با استفاده از دستگاه جک هیدرولیکی اندازه گیری شده و بررسی لازم در این زمینه صورت می پذیرد. با توجه به تجزیه و تحلیل آماری، نمونه ساخته شده با سیمان ضد سولفات و آهک و سیمان بهترین کارایی را در برابر خوردگی از خود نشان داده و سایر نمونه های بتنی ساخته شده که در آنها آهک به کار برده شده نیز کارایی بهتری را در برابر خوردگی از خود به نمایش می گذارند، هر چند با اضافه نمودن آهک میزان مقاومت نمونه ها کاسته می شود. یافته های این تحقیق نشان داد میزان افزودن آهک تا میزان محدودی می تواند از خوردگی بیشتر نمونه جلوگیری نماید و افزودن بیش از حد آهک به نمونه ها تنها سبب کاهش مقاومت فشاری نمونه ها می گردد.نمونه ساخته از سیمان آزبست یا خمیری شدن از دور آزمایشات خارج گشت.