تاکید بر سرمایه فکری یک تفاوت اساسی میان عملیات شرکت ها در اقتصاد قدیم و اقتصاد نوین را نشان می دهد که در اقتصاد قدیم ارزش ناشی از دارایی های فیزیکی بود در حالی که در اقتصاد نوین، ارزش از بکارگیری علم و سرمایه فکری خلق می شود. یکی از مشکلات اساسی سیستم های حسابداری سنتی عدم کفایت و ناتوانی آنها در سنجش و گزارشگری اطلاعات مرتبط با سرمایه فکری و منظور کردن آن در صورت های مالی و تمایل شرکتها به سنجش و گزارش سرمایه فکری است. هدف اصلی این پژوهش این است که به بررسی تاثیر بین سرمایه فکری بر ارزش بازار (نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری شرکت ) و هم چنین سود هر سهم شرکت های عضو بورس اوراق بهادار تهران طی سال های مالی 1386 تا 1391 بپردازیم . که در این پژوهش برای اندازه گیری سرمایه فکری از مدل ضریب ارزش افزوده سرمایه فکری که در سال (200) توسط پالیک پیشنهاد شد ، استفاده شده است . که بر مبنای این مدل سرمایه فکری به سه شاخص سرمایه به کار گرفته شده ، سرمایه انسانی و سرمایه ساختاری تجزیه می شود و سرمایه فکری طبق مدل پالیک از مجموع این شاخص ها حاصل می شود . فرضیه های پژوهش حاضر نیز به تاثیر هر یک از این شاخص ها و در نهایت سرمایه فکری بر ارزش بازار (نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری شرکت ) و سود هر سهم شرکتهای عضو بورس اوراق بهادار تهران می پردازد . نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل 100 شرکت طی سال های 1386 تا 1391 نشان می دهد ، در سطح اطمینان 95% بین سرمایه فکری و اجزاء آن (سرمایه به کار گرفته شده ، سرمایه انسانی و سرمایه ساختاری) با ارزش بازار (نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری ) و همچنین سود هر سهم شرکت ها رابطه مثبت معناداری وجود دارد .