در صنایع معدنی جداسازی جامد از مایع دارای اهمیت ویژه ای می باشد. معمولاً هدف اولیه از تیکنر، گرفتن حداکثر مایع از یک دوغاب رقیق خوراک، و ایجاد یک گل تا حداکثر ممکن غلیظ شده می باشد. در این تحقیق تاثیر تغییرات چهار پارامتر که عبارت بودند از: دبی خوراک ورودی، ارتفاع چاهک خوراک، مقدار فلوکولانت و درصد جامد خوراک ورودی، بر روی عملکرد تیکنر پایلوت مجتمع مس سرچشمه با استفاده از دو روش کلاسیک و طراحی آزمایش بررسی شد. دامنه ی تغییرات پارامتر-های ورودی به ترتیب برای دبی خوراک ورودی، ارتفاع چاهک خوراک، مقدار فلوکولانت و درصد جامد خوراک ورودی عبارت بود از: lit/min21 - 9، cm26 - 16، gr/ton solid25/4– 25/1 و %20 – 8 . معادلات مدل ریاضی جهت پیش بینی عملکرد تیکنر و تعیین شرایط بهینه با استفاده از نرم افزار dx7 بدست آمد. این معادلات که از توابع درجه ی سوم می باشند ارتفاع بستر و درصد جامد پالپ خروجی از تیکنر را به صورت توابعی از چهار پارامتر اشاره شده بدست می دهند. نقطه ی بهینه ی عملکرد تیکنر به منظور دست یابی به بالاترین غلظت در جریان ته ریز با حداقل ارتفاع بستر جامد با استفاده از مدل ریاضی بدست آمد.تاثیر عواملی از قبیل تغییر زاویه ی تیغه های پارو و نوع تزریق فلوکولانت نیز در شرایط عملکرد بهینه ی تیکنر مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه ی زمان ماند ذرات در دبی های مختلف یکی دیگر از آزمایشات بود.