به منظور بررسی تاثیر استفاده ازعلوفه روناس بر تخمیر، سوخت و ساز نیتروژن و سنتز پروتئین میکروبی در شکمبه ، از چهار راس گوسفند نر نژاد کرمانی در قالب طرح مربع لاتین 4*4 با چهار دوره 21 روزه استفاده شد. در این آزمایش، علوفه روناس در 4 سطح صفر، 10، 20 و 30 درصد در جیره استفاده شد. افزایش سطوح علوفه روناس در جیره کاملا مخلوط شده به طور معنی داری باعث کاهش غلظت آمونیاک شکمبه شد (05/0>p)، اما اثری بر ماده خشک مصرفی، قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، پروتئین، ndf، adf و تغییرات وزن حیوانات آزمایشی نداشت. در این آزمایش استفاده از علوفه روناس به طور معنی داری تعداد پروتوزوآی شکمبه را افزایش داد (05/0>p)، اما اثری بر ph مایع شکمبه نداشت. علاوه بر این استفاده از علوفه روناس در جیره، تری گلیسرید و نیتروژن اوره ای خون (05/0>p) را به طور معنی دار کاهش داد.