بسته بندی یکی از عناصر تجاری است که می تواند بار فرهنگی هم داشته باشد. سوالی که ذهن را بر می انگیزد، این است که آیا بسته بندی می تواند معرف فرهنگ و ملیتی باشد؟ آیا می توان الگویی برای یادگیری اصول و مبانی پیدا کرد که بر اساس آن بسته بندی ایران را متحول نمود؟ با مطالعه و بررسی جوامع مختلف به نظر می رسد، ژاپن کشوری است که با وجود تأثیرات فراوانی که از فرهنگ غرب گرفته، همچنان اصالت خود را حفظ کرده و به عنوان پدیده ای که پیشرفت بسیاری در کلیه موارد داشته، مورد توجه جهانیان قرار گرفته است. این پژوهش با هدف مطالعه و شناخت عناصر بصری طراحی گرافیک آثار بسته بندی ژاپن، با روش توصیفی تحلیلی انجام شده است. جمع آوری اطلاعات، به شیوه کتابخانه ای بوده، نخست کتاب ها و مقالات مرتبط مورد مطالعه واقع شده و سپس به بررسی عناصر بصری استفاده شده در بسته بندی هایی که به عنوان نمونه معرفی شده، پرداخته است. هدف از این تحقیق تدوین منبع فارسی زبان می باشد، که به بررسی و جمع آوری نقشمایه های بومی و کاربرد آنها در بسته بندی ژاپن پرداخته است. به امید بالا بردن سطح کیفی محصولات ایرانی و صادراتی که با به کارگیری سنت های بومی فراهم شود. نتایج بدست آمده از این بررسی، حاکی از آن است که در طراحی گرافیک بسته بندی های ژاپن، از عناصر بومی هنرهای تصویری ژاپن، در بیشتر موارد استفاده شده است. این موضوع با وجود تلفیق و تأثیر از آموزه های مدرنیسم غرب و کاربرد ماهرانه سنت ها و نقوش ژاپن به بهترین شکل نمایان است که به شاخصه بسیاری از آثار بسته بندی این کشور تبدیل شده است. این ویژگی های بصری در نوع به کارگیری لوگو و نوشتار، نقوش سنتی، طبیعت دوستی و اندیشه های ذن و مراقبه مشخص است. همچنین کاربرد حروف و الفبای نوشتار ژاپنی در اصالت بخشی هویت بسته بندی های ژاپن، نقش بسزایی را ایفا می کند. فضای کلی طرح بسته بندی ها، ترکیب بندی با عناصر زیاد و تنوع رنگی بسیار، غیر هندسی و نا متقارن می باشند.