کشورهای آسیای مرکزی پس از فروپاشی شوروی با مشکلات سیاسی و اقتصادی فراوانی روبرو بوده اند که هر کدام از این مشکلات می تواند سبب بحران های طولانی مدت شود. اما این منطقه دارای ظرفیت هایی نیز هست که می تواند از عوامل بحران زا برای همکاری و همگرایی استفاده کند. بحران های افغانستان و خطر بسط بی ثباتی از خاک این کشور و حضور نیروهای خارجی، تهدیدهای همراه با فرصتی را برای آسیای مرکزی فراهم نموده است.افغانستان به عنوان یکی از راهکارهای همگرایی در کشورهای آسیای مرکزی مطرح است که در طرح جاده ابریشم جدید و پروژه قلب آسیا به عنوان کشوری کلیدی مطرح است و نه تنها تهدیدی امنیتی شمرده نمی شود بلکه از وضعیت کنونی این کشور می توان برای تحقق همگرایی در منطقه ی آسیای مرکزی و بهبود وضعیت اقتصادی و توسعه استفاده نمود. سوالی که در راستای موضوع پژوهش مطرح می شود این است که افغانستان بعد از فروپاشی شوروی چه نقش و جایگاهی در آسیای مرکزی داشته است؟ به نظر می رسد با آنکه افغانستان همواره مسئله ی امنیتی در آسیای مرکزی محسوب شده است اما کشورهای آسیای مرکزی از ظرفیت های این کشور برای همگرایی استفاده می کنند.