در اوستا، بزرگ‏ترین و کهن ترین سند مکتوب ایرانیان، اشارات مستقیم و غیرمستقیم به دانش پزشکی شده است. دراین پژوهش واژه ها در ارتباط با علم پزشکی، نام بیماری ها، داروها، انواع درمان و ایزدان و دیوهای مرتبط هستند. در هر مدخل، ترجمه، تعاریف و تحولات معنایی و اشتقاق واژگانی هر واژه در زبان های باستانی گوناگون تا به امروز بررسی می شود. بخش های اشاره شده به این واژه ها به صورت گزیده، به همراه بند آوانویسی اوستایی آورده شده است. تلاش شده است برای هر مدخل، حتی الامکان یک یا چند مثال بارز انتخاب شود. خواننده با مطالعه ی این پژوهش به استنباط و تحلیل زرتشتیانِ زمان نگارش اوستا از امور درمانگری و بیماری ها آگاهی می یابد.