هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر ماساژ اندام تحتانی پس از پروتکل شبیه سازی شده مسابقه بر برخی از ریسک فاکتورهای آسیب ورزشی در کشتی گیران جوان بود. بدین منظور 13 کشتی گیر جوان با میانگین سنی (72/0±23/17) به روش نمونه-گیری هدفمند و در دسترس و به صورت داوطلبانه به عنوان نمونه با در نظر گرفتن شرایط ورود به تحقیق انتخاب شدند. در مرحله اول از آزمودنی ها پیش آزمون (آزمون sebt و آزمون rast) به عمل آمد. در مراحل بعد از روش همتاسازی متقابل برای از بین بردن اثر تقدم – تاخر متغیرهای مستقل بر نتایج یکدیگر آزمودنی ها به دو نیمه تقسیم شدند پروتکل شبیه سازی شده با مسابقه را با استراحت فعال، و ماساژ اجرا نمودند و در پایان، پس آزمون را انجام دادند. پس از تایید پیش فرض های آمار پارامتریک توسط آزمون های کلوموگروف اسمیرنف (k-s)، از آزمون اندازه گیری های مکرر repeated measure)) برای نشان دادن تاثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته استفاده؛ به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از بسته نرم افزاری spss (نسخه 18) استفاده و سطح معنی داری تمامی فرضیه ها 05/0 p< در نظر گرفته شد. نتایج آزمون نشان داد که بین مراحل مختلف تحقیق در دو شاخص خستگی و تعادل تفاوت معناداری وجود دارد، به عبارتی نتایج حاکی از برتری روش ماساژ نسبت به استراحت فعال در بهبود دو شاخص خستگی و تعادل پویا بود (05/0 p<). به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از ماساژ پس از تمرینات شبیه سازی شده با شرایط مسابقه در کشتی گیران جوان، می تواند با تاثیر بر حس عمقی عضلات، تعادل کشتی گیران را بهبود بخشد. همچنین نتایج حاکی از این است که استفاده از ماساژ می تواند باعث کاهش خستگی کشتی گیران پس از رقابت شود و هرچه سریعتر آن ها را برای رقابت بعدی آماده نماید.