صدر الدین محمد شیرازی ،که درمجامع علمی به آخوند ملاصدرا شهرت دارد ، از حکمای برجسته جهان اسلام در دورۀ اخیر تاریخ اسلام بشمار می آید. نزد ملاصدرا وجود حقیقتی عینی و سرچشمۀ تمامی نیروها و افعال می باشد و لذا اصیل است. وجود و وحدت مساوق بوده و تفکیک ناپذیرند. وجود عینی به دو قسم مشتق می شود : وجود مستقل که همان واجب الوجود است و موجودات رابط که ممکنات بشمار می آیند ، چنانچه در قرآن آمده است : « یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله و الله هو الغنی الحمید ». مولاصدرا تقسیم مزبور را یکی از مشخصه های نظام فلسفی خویش یعنی حکمت متعالیه می شمارد . اصطلاح وجود رابط ، مشترک لفظی است و ملاصدرا عنوان کرده است : وجود رابط در ازاء نسبت حکمیه قرار دارند به عبارت دیگر نسبت حکمیه , و معانی حرفی حاکی از وجود رابط هستند.این پایان نامه سعی دارد حیثیت معرفت شناسانه و هستی شناسانه وجود رابط و معانی حرفی در حکمت متعالیه و شارحین آن را مورد تحقیق و رسیدگی قرار دهد. ما باید پرسشهایی فلسفی را مطرح کنیم مبنی بر اینکه آیا معانی حرفی اساساً واجد معنا هستند و اگر چنین است در ازاء آنها آیا مرتبه ای حقیقی در عالم اعیان خارجی محقق است ؟